امیربابک مرجانی

کارکنان با تمایل بیشتر به مشارکت در تصمیم گیری و فعالیت ها در سازمان های عصر حاضر به دنبال افزایش رضایت خود از شغل می گردند. عجین شدن با شغل یک ویژگی مطلوب است. درواقع، افرادی که بیشتر با شغل خود عجین می شوند، از شغل خود رضایت بیشتری داشته، روحیه مثبت در کار نشان داده و نسبت به سازمان و همکاران خود تعهد بالایی ابراز می کنند. هدف از این پژوهش، شناسایی عوامل مؤثر بر عجین شدن شغلی با استفاده از روش فراترکیب بود. این پژوهش ازلحاظ هدف کاربردی است؛ ازلحاظ ماهیت و شیوه تحلیل اطلاعات جزو تحقیقات کیفی است. از منظر روش جمع آوری اطلاعات اسنادی است و درنهایت بر مبنای روش پژوهش، جزو تحقیقات تحلیلی – توصیفی است که با استفاده از روش فراترکیب صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش، کلیه پژوهش های داخلی صورت گرفته در ده سال اخیر (1400-1390)با موضوع بررسی عوامل مؤثر بر عجین شدن شغلی است که گزارش آن ها در بانک های اطلاعات نشریات کشور (مانند: مگیران، نورمگز، پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی، علم نت، سیویلکا) نمایه شده است. روش نمونه گیری این پژوهش هدفمند است و با توجه به قاعدۀ اشباع نظری، تعداد 10 پژوهش انتخاب و موردمطالعه قرار گرفتند. با استفاده از روش تحلیل مضمون عوامل و مؤلفه ها استخراج گردید. بر اساس نتایج به دست آمده، الگوی عوامل مؤثر بر انگیزش اعضای هیئت علمی دانشگاه مشتمل بر 6 عامل اصلی و 24 عامل فرعی است. عوامل مؤثر بر عجین شدن شغلی عبارتند از رضایت شغلی، تطبیق پذیری شغلی، رفتار شهروندی سازمانی، معنویت در محیط کار، تمایل به ترک خدمت و استرس شغلی