صفورا مقدم

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی ارتباط میان خودکارآمدی تحصیلی و خلاقیت هیجانی با عملکرد تحصیلی در بین دانش آموزان دوره دوم مقطع تحصیلی متوسطه ناحیه 4 شهر مشهد است. حجم نمونه مورد استفاده در این پژوهش تعداد 100 نفر از این دانش آموزان (51 دانش آموز دختر و 49 دانش آموز پسر) است. آزمودنی ها در این پژوهش با استفاده از پرسش نامه های عملکرد تحصیلی فام و تیلور، خودکارآمدی تحصیلی مک ایلروی و بانتینگ و خلاقیت هیجانی آوریل و نولز مورد ارزیابی و سنجش قرار گرفتند. داده ها و اطلاعات بدست آمده به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 26 مورد تجزیه وتحلیل آماری قرار گرفت. نتایج کسب شده این پژوهش نشان دهنده این بود بین متغیرهای خودکارآمدی تحصیلی و عملکرد تحصیلی رابطه مستقیم و معنادار و بین متغیرهای خلاقیت هیجانی و عملکرد تحصیلی رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد. با توجه به نتایج حاصل، برخورداری دانش آموزان از خودکارآمدی تحصیلی و شاخص های آن که منجر به بهبود یادگیری شده و همچنین بهره مندی از مؤلفه های خلاقیت هیجانی که باعث ایجاد تعاملات سازنده و مؤثر آن ها می گردد زمینه ساز بالا رفتن یادگیری و همچنین افزایش میزان بهره وری دانش آموزان شده که در نتیجه باعث بهبود عملکرد تحصیلی آن ها می شود. بنابراین چنین نتیجه گیری می شود که میان خودکارآمدی تحصیلی و خلاقیت هیجانی با میزان عملکرد تحصیلی دانش آموزان در مقطع متوسطه رابطه معناداری وجود دارد.