ماریا نصری

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین وضعیت کاربست مدیریت اطلاعات شخصی توسط دانشجویان تحصیلات تکمیلی در تدوین پایان نامه ها بر اساس مدل قلمرو مدیریت اطلاعات شخصی در امر تحصیل اجرا گردید. روش شناسی: نوع پژوهش کاربردی و ماهیت آن توصیفی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه ی دانشجویان ورودی 1391 تحصیلات تکمیلی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز بوده است. حجم نمونه به صورت سرشماری تعیین شد و 110 نفر مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته ای بود که روایی آن از طریق متخصصان تأیید و پایایی آن به وسیله ی آزمون آلفای کرونباخ 96/0 محاسبه گردید. داده های گردآوری شده به کمک روش های آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آماره t تک گروهی، t مستقل و تحلیل واریانس تک متغیری) در سطح 05/0a= مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج این بررسی نشان داد که کاربست فعالیت های مدیریت اطلاعات شخصی به جز فعالیت دوباره یابی بالاتر از حد متوسط است. از نظر ویژگی های جمعیت شناختی تفاوت معناداری مشاهده نگردید. این در حالی است که با افزایش سن دانشجویان، کاربست فعالیت های یافتن، نگه داری و فرا-سطح افزایش یافته است. اصالت اثر: این پژوهش بر آن است تا بر اساس یک مدل مشخص چارچوبی یکپارچه را برای بررسی وضعیت کاربست فعالیت های مدیریت اطلاعات شخصی توسط دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز ارائه دهد.