روح الله صفا

پژوهش حاضر به بررسی تأثیر ساختار سازمانی بر خلق دانش در دانشگاه های افسری ارتش جمهوری اسلامی ایران، پرداخته است. تحقیق حاضر از نوع کاربردی بوده و از روش توصیفی برای جهت جمع آوری اطلاعات استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق، اساتید و اعضای هیئت علمی وزارتی دانشگاه های افسری آجا به تعداد 250 نفر است. نمونه مورد نظر با توجه به جدول مورگان، 148 نفر برآورد شده است. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه عوامل سازمانی خیراندیش (1393) و پرسشنامه خلق دانش نوناکا و تاکوچی (1995) بهره برداری شده است. برای ارزیابی و اطمینان از صحت پرسشنامه، روایی و پایایی آن، تعداد 30 پرسشنامه به صورت آزمایشی توزیع گردید که میزان اعتبار آن از طریق نرم افزار 16 SPSS و با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ ، عدد 96/0 حاصل شد که نشان از اعتبار بالای این پرسشنامه بود. جهت تجزیه و تحلیل سوالات پژوهش، از روش های آمار استنباطی تحلیل رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. بررسی کلی فرضیه های پژوهش نشان می دهد در سطح 99% ابعاد مختلف ساختار سازمانی، بر خلق دانش تأثیر دارد. همچنین نتایج بررسی تک به تک میزان تأثیر متغیرهای مستقل بر متغیر وابسته نشان می دهد که، تشکیل شبکه ها و انجمن های علمی بیشترین میزان تأثیر را برابر 33 درصد بر خلق دانش دارد. نتایج حاکی از آن است که، تیم گرایی و پاداش به تیم با 20 درصد تأثیر بسزایی بر خلق دانش دارد. همچنین در این پژوهش مشاهده شد که دیگر متغیرهای ساختاری شامل پست های رسمی دانشی و انعطاف پذیری، نیز تأثیر مستقیمی بر خلق دانش می گذارند. در مورد متغیرهای رسمیت و تمرکز نیز یافته ها حاکی از تأثیر بالا و معکوس این دو متغیر بر خلق دانش دارند. به عبارت دیگر با کاهش میزان رسمیت و تمرکز، بر میزان خلق دانش افزوده می شود و بالعکس