جهانگیر بالایی

پژوهش حاضر، درصدد بررسی تأثیر سیاست های ارزیابی عملکرد بر بهره وری منابع انسانی در شرکت دخانیات ایران می باشد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش تحقیق، توصیفی- پیمایشی(میدانی) است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه کارکنان شاغل در شرکت دخانیات ایران می باشد. تعداد آن ها در زمان انجام تحقیق حاضر1500 نفر بوده که از این تعداد با کمک فرمول تعیین حجم نمونه کوکران و به شیوه ای تصادفی تعداد 142 نفر انتخاب گردیده و آزمون فرضیه ها از دو پرسشنامه، سنجش بهره وری منابع انسانی (مدل هرسی و گلداسمیت، 1980) و سنجش سیاست های ارزیابی عملکرد(دارای دو خرده مقیاس سیاست های انگیزشی و سیاست های تنبیهی، مدل پون2004 ) بدست آمد. برای سنجش روایی پرسشنامه ها از نظر خبرگان(روایی صوری) استفاده شد و مورد تایید آن ها قرار گرفت. همچنین به منظور تایید پایایی(اعتبار) از آزمون آلفای کرونباخ استفاده شده است. که مقدار محاسبه شده آن به ترتیب برای پرسشنامه  سنجش بهره وری منابع انسانی و سیاست های ارزیابی عملکرد 808/.  و 751/. بوده است که مقادیر بدست آمده نشان دهنده اعتبار بالای پرسشنامه هاست. به منظور آزمون نرمال بودن متغیرها از آزمون کولموگروف- اسمیرنف استفاده شده و برای بررسی فرضیه ها از آزمون ضریب رگرسیون استفاده گردیده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که سیاست های انگیزشی بر بهره وری منابع انسانی تاثیر مثبت و معنا داری دارد و سیاست های تنبیهی بر  بهره وری منابع انسانی تاثیر معنی دار و منفی دارد.