تأثیر سبک رهبری اصیل بر عملکرد شغلی اعضای هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبائی با نقش میانجی خودکارآمدی اجتماعی
منبع:
مدیریت دانشگاهی سال ۲ تابستان ۱۴۰۲ شماره ۲
48 - 20
حوزه های تخصصی:
هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر سبک رهبری اصیل بر عملکرد شغلی اعضای هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبائی با نقش میانجی خودکارآمدی اجتماعی بود. لذا از نظر هدف، پژوهشی کاربردی و از حیث گردآوری داده ها پژوهشی توصیفی-پیمایشی است. جامعه ی آماری این تحقیق کلیه ی اعضای هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبائی تهران به تعداد 545 نفر بوده و حجم نمونه آماری بر اساس فرمول کوکران 226 نفر از اعضاء تعیین شده است. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه استفاده شد. معیارهای پرسشنامه جهت سنجش متغیر سبک رهبری اصیل از آوولیو و همکاران (2006) اقتباس شده از بیرانوند و همکاران(1398)، متغیر خودکارآمدی اجتماعی از گریو و همکاران (2014)، و متغیر عملکرد شغلی از بونتیس وسرنکو(2007) اقتابس شده از نوشاد(1393) بود. روایی پرسشنامه از طریق تحلیل عامل تأییدی و بارهای عاملی صورت گرفت و پایایی کلی پرسشنامه از روش تعیین ضریب آلفای کرونباخ معادل 902/0 بدست آمد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از روش مدل معادلات ساختاری و مربعات جزئی بهره گرفته شده و از نرم افزارهایspss 22 وlisrel استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که سبک رهبری اصیل بر عملکرد شغلی اعضای هیأت علمی دانشگاه علامه طباطبائی با نقش میانجی خودکارآمدی اجتماعی تأثیر مثبت و معناداری دارد.