رزا احمدیان یزدی

مقدمه : اضطراب و افس ردگی از مشکالت شایع بیماران سندرم کرونری حاد به هنگام بس تری در بخش مراقبت های ویژه قلبی است. با توجه به اینکه معمولاً در این بخش ها محدودیت ملاقات اعمال می ش ود این مطالعه با هدف تعیی ن تاثیر ملاقات برنامه ریزی شده بر اضطراب و افسردگی این بیماران انجام شده است. روش : این پژوهش از نوع نیمه تجربی است که برروی 72 بیمار بس تری در بخش مراقبت ویژه قلبی دربیمارستان بقیه الله(عج) انجام گرفت. نمونه ها با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس مبتن ی بر هدف به صورت تصادفی در دو گروه آزمون و ش اهد تقسیم شدند. برنامه ملاقات برنامه ریزی شده عبارت بود از اجرای س ه نوبت ملاقات در روز در گروه آزم ون، در مقابل یک نوبت ملاقات روتین برای گروه شاهد. اطلاعات با استفاده از پرسش نامه اضطراب و افس ردگی بیمارس تانی (HADS) روز اول و سوم بستری جمع آوری گردید. نتایج: میانگین نمره اضطراب در گروه آزمون به طور معنا داری در روز سوم بستری نسبت به روز اول کاهش یافت (P =0/021) در گروه شاهد میانگین نمره اضطراب کلی در روز سوم نسبت به روز اول تغییر معناداری را نشان نداد(p=0/102). میانگین نمره افس ردگی در گروه آزمون، در روز س وم بستری نسبت به روز اول کاهش یافت (P= 0/38 ) ولی در گروه شاهد نمره افسردگی در روز سوم بستری نسبت به روز اول افزایش یافته بود (P=0/402 ). این تغییرات در هردو گروه معنا دار نبود. بحث: نتایج این تحقی ق بیانگر تاثیر مثبت ملاقات برنامه ریزی ش ده در مقاب ل ملاقات مح دود در کاهش س طح اضطراب و افسردگی بیمارستانی در بیماران قلبی است بنابراین اجرای چنین برنامه های ملاقاتی در این بخشها به منظور دس تیابی به نتایج مراقبتی و بهبودی بهتر و سریعتر این بیماران توصیه میشود.