مصطفی یوسف خواه

مقدمه : این پژوهش با هدف شناسایی و بررسی ابعاد و مؤلفه های راهبردی مؤثر در توسعه خلاقیت و نوآوری اعضای هیأت علمی و کارکنان یکی از مراکز آموزش عالی نظامی انجام شده است. روش: پژوهش حاضر از نظر نوع یک تحقیق کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی – پیمایشی است. نمونه آماری شامل 131 نفر از اعضای هیأت علمی و کارکنان یک دانشگاه نظامی است که از طریق روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. نتایج : مقدار ضریب همبستگی چندگانه محاسبه شده بین چهار متغیر پیش بین وارد شده به مدل و متغیر ملاک، برابر 996/0 و مقدار ضریب تبیین برابر با 99/0 می باشد، یعنی 99 درصد از تغییرات متغیر ملاک بوسیله چهار متغیر وارد شده به مدل تبیین می شوند. همچنین ابعاد فردی، گروهی، سازمانی و محیطی متغیرهای مؤثری در پیش بینی میزان خلاقیت و نوآوری می باشند. تأثیر بُعد سازمانی در پیش بینی متغیر وابسته (خلاقیت کارکنان ) بیشتر است. بحث: با توجه به یافته های پژوهش، تمامی چهار بُعد فردی، سازمانی، گروهی و محیطی و مؤلفه های شناسایی شده در زیر مجموعه آنها بر توسعه خلاقیت و نوآوری مؤثر هستند و با تغییرات در هر یک از این ابعاد می توان میزان توسعه خلاقیت و نوآوری را پیش بینی نمود .