درین نیکبخت

پرستاران به خصوص پرستاران بخش مراقبت های ویژه، استرس شغلی قابل توجهی را تجربه می کنند که می تواند سلامتی آنان را به خطر انداخته و باعث کاهش کیفیت خواب و شادکامی در آن ها و در نتیجه افت کیفیت مراقبت از بیماران شود و با عنایت به اینکه شرایط کاری پرستاران بخش مراقبت های ویژه، به گونه ای است که افزایش فشارهای عاطفی و خلق غمگین را به همراه دارد. لذا این مطالعه با هدف تعیین تاثیر ورزش پیلاتس بصورت برخط بر کیفیت خواب و شادکامی پرستاران بخش مراقبت های ویژه انجام گرفت. مطالعه از نوع شبه تجربی به صورت پیش آزمون-پس آزمون با دو گروه مداخله و شاهد بوده و بر روی 70 نفر پرستار خانم با میانگین سنی 26/3±14/30 انجام شد. مداخله در 8 جلسه (هفته ای 3 جلسه، 50 دقیقه ای در بعد از ظهر در قالب حرکات گرم کردن، تمرینات اصلی و سرد کردن) بصورت برخط برگزار گردید. داده ها با استفاده از پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبورگ و شادکامی آکسفورد جمع آوری و با نرم افزار spss 23 و آزمون های مجذور کای، تی تست و من ویتنی تجزیه و تحلیل شدند. در شروع مطالعه بین دو گروه تفاوت آماری معناداری وجود نداشت. اما در پایان مداخله میانگین نمره کل کیفیت خواب (045/0p=) و شادکامی (0001/0p=) در گروه مداخله بهبود معنی داری را نشان دادند. برای ارتقا سلامت جسم و روان، بهبود کیفیت زندگی و خواب و شادکامی می توان ورزش پیلاتس به روش کلاسیک را برای گنجاندن در برنامه های روزانه توصیه نمود.

مقدمه: ایمنی بیمار یکی از دغدغه های جهانی است، زیرا حوادث نامطلوب عواقب جبران ناپذیر زیادی به دنبال دارد. در بین مسائل موجود در مسیر بهبود ایمنی بیمار، آماده سازی دانشجویان علوم پزشکی از اهمیت شایانی برخوردار است. اتاق عمل به عنوان یکی از واحدهای اصلی بیمارستان که مهم ترین مرحله درمانی بیمار را شامل می شود، رعایت نکات ایمنی بیمار حائز اهمیت است، لذا این مطالعه با هدف تعیین بررسی تاثیر آموزش مجازی ایمنی بیمار بر نگرش و عملکرد بالینی دانشجویان تکنولوژی اتاق عمل انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی بود. با حضور 48 نفر از دانشجویان تکنولوژی اتاق عمل در سال 1398 انجام شد. نمره نگرش و عملکرد بالینی دانشجویان قبل و بعد از آموزش با استفاده از پرسشنامه اقتباسی و چک لیست محقق ساخته اندازه گیری و جهت آنالیز داده ها از آزمون تی زوجی توسط نرم افزار SPPS نسخه 16 استفاده شد. یافته ها: قبل از مداخله میانگین و انحراف معیار نمرات نگرش و عملکرد به ترتیب 10/11±55/56 و01/24 ± 89/54 بود که بعد از مداخله به نمره 92/9±09/71 و 53 /10± 70/78 رسید. نتایج آزمون تی زوجی نشان داد که بین نمره نگرش و عملکرد قبل و بعد از مداخله اختلاف معنی دار آماری وجود داشت (001/0>p). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه به مدیران بیمارستان جهت ارتقای نگرش و عملکرد کارکنان اتاق عمل، به منظور رعایت کردن ایمنی بیمار و نهادینه کردن جو ایمن و ارتقای کیفیت ارائه خدمات و کاهش حوادث زیان بار کمک می کند.