میثم عظیمی

فرآیندهای برنامه ریزی که مدیران شهر در چارچوب حکمروایی در برابر چالش های توسعه شهری هدایت می کنند، سازوکارهای شفافیت و پاسخگویی را تضمین می کند. در این پژوهش ضمن ارزیابی چالش های ارتقاء حکمروایی شهری در شهر متوسط اندام میانه با رویکرد آینده پژوهی، عوامل کلیدی و ارتباطات بین آن ها تجزیه وتحلیل و رتبه بندی شده است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش شناختی توصیفی تحلیلی است. مهم ترین عوامل کلیدی حکمروایی شهری با استفاده از تکنیک دلفی و نظرخواهی از 30 کارشناس، شاخص های اجماع و قطعیت، اولویت و اهمیت به ارزیابی 43 پیشران کلیدی در نرم افزار Micmac پرداخته شد. که نتایج نشان می دهد که از بین ۸ عامل اصلی، مشارکت، پاسخگویی، عدالت و قانونمندی اثرگذارترین ابعاد بر روند توسعه شهری میانه بوده اند. از میان 10 پیشران کلیدی و مهم متغیرهای نقش موثر اعمال تصمیمات شهروندان در تهیه طرح های توسعه شهری و پاسخگویی مدیران و مسئولان شهری به شهروندان به عنوان متغیرهای دو وجهی و تأثیرگذار دارای بیشترین اهمیت بوده اند. نتایج تأییدکننده این نکته است که عوامل مشارکت، پاسخگویی، عدالت و قانونمندی حکمروایی شهری اثرگذار بر روند تحولات شهر میانه ناپایدار و به گونه ای است که تداوم وضع موجود به شکل گیری سناریو فاجعه خواهد انجامید و در بهترین حالت، در صورت ادامه وضع موجود، تغییرات سیستم حکمروایی به موازی کاری و عدم وجود برنامه منظم و منسجم و فقدان هماهنگی بین سازمانی، کاهش سطح توانمندی اجتماعی، عدم تقویت اقتصاد محلی و کاهش نقش مشارکتی شهروندان، کاهش سطح سرمایه گذاری های بخش خصوصی و کاهش نظارت کالبدی بر فضاهای ساخته شده مرتبط با کنترل انواع چالش های فزاینده شهری منجر خواهد شد.

این پژوهش در راستای تبیین و ارزیابی عوامل برون سازمانی موثر در بروز پدیده خودکشی بر اساس نظریات جرم شناختی انجام شده است. از این رو سعی شده است با بهره گیری از نظریه علت شناسی جنایی و نظریه پویایی جنایی به تبیین علتهای مؤثر در وقوع این پدیده پرداخته شود. پژوهش از نظر هدف، کاربردی، و از نظر نوع گردآوری داده ها توصیفی- تحلیلی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق شامل کارشناسان و نخبگان ناجا در موضوع تحقیق است که حجم نمونه مورد نیاز بر اساس فرمول کوکران 214 نفر بود که بصورت تصادفی انتخاب گردید. ابزار گرداوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته با طیف پنج گزینه ای لیکرت (خیلی زیاد، زیاد، متوسط، کم، خیلی کم) بود . نتایج پژوهش نشان داد که بر اساس نظریات جرم شناختی ، خصوصیات فردی عرضی با میانگین 85/2 بیشترین تأثیر را در بروز خودکشی و کمترین مربوط به خصوصیات فردی ذاتی با میانگین 01/2 گزارش شده است. از میان گویه های خصوصیات فردی عرضی گویه " حس کنجکاوی و ماجراجویی نسبت به اسلحه " با بارعاملی 0.7 بیشترین تأثیر را بر وقوع خودکشی دارد. گویه " تحت تاثیر قراردادن فرماندهان برای کسب هرنوع امتیاز مانند معافیت یا کسر خدمت " با بارعاملی 0.72 از نظر اثر گذاری در بروز خودکشی در رتبه دوم قرار دارد

این پژوهش در راستای تبیین و واکاوی علتهای رخداد پدیده خودزنی در میان کارکنان وظیفه ناجا بر اساس نظریههای جرم شناختی صورت گرفت؛ از این رو سعی شده است با بهره گیری از نظریه علت شناسی جنایی و نظریه پویایی جنایی به تبیین علتهای مؤثر در وقوع این پدیده پرداخته شود. پژوهش از نظر هدف، کاربردی، و از نظر نوع گردآوری داده ها توصیفی- تحلیلی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری تحقیق شامل کارشناسان و نخبگان ناجا در موضوع تحقیق است که حجم نمونه مورد نیاز بر اساس فرمول کوکران 214 نفر بود که بصورت تصادفی انتخاب گردید. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامهمحققساختهباطیفپنجگزینهایلیکرت(خیلی زیاد، زیاد، متوسط، کم، خیلی کم) بود که در سه محور درون سازمانی و برون سازمانی مؤثر بر خودکشی و محور سوم در خصوص عوامل مؤثر بر خود زنی میباشد. نتایج پژوهش نشان داد که بر اساس نظریات جرم شناختی، عواملی همچون ارتباطات میان فردی، ویژگیهای فردی عرضی و ویژگیهای فردی ذاتی در بروز پدیده خودزنی نقش دارد. برخی از این عوامل ناظر به درون سازمانی و برخی مربوط به شرایط برون سازمانی است. بر اساس نتایج پژوهش هر چند ویژگیهای فردی ذاتی به عنوان عامل برون سازمانی در زمینه سازی رخداد خودزنی مؤثر، عامل ارتباطات میان فردی و ویژگیهای فردی عرضی به عنوان عوامل درون سازمانی آسان کننده و تحریک کننده تأثیرگذاری بیشتری بر بروز خودزنی نشان می دهد. بر همین اساس اولویت بخشی به اتخاذ تدابیر پیشگیرانه وضعی به عنوان تدابیر مؤثر در کنترل علتهای آسان کننده اثر مستقیم و زودبازدهی در کنترل و کاهش پدیده خودزنی در میان سربازان وظیفه خواهد داشت.