مرجان همتی نژاد

اصطلاح محصورشدگی شغلی را برای ایجاد یک رویکرد جامع از ارتباط کارفرما-کارمند ارائه دادند و از این طریق میزان محصورشدگی روان شناختی و اجتماعی کارکنان با سازمان ذیربط و محیطی که سازمان در آن فعالیت می کند را تشریح ساختند. هدف: هدف کلی پژوهش حاضر مطالعه و آزمون محصورشدگی شغلی در بافت ورزش بود. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق را کلیه معلمان زن و مرد تربیت بدنی شهر تهران در سال تحصیلی 97-98 تشکیل دادند که تعداد آنها 2152 نفر بود. حداقل حجم نمونه براساس فرمول کوکران 326 نفر بود که به دلیل انجام مدلسازی معادلات ساختاری در این تحقیق نمونه آماری 400 نفر در نظر گرفته شد. نمونه آماری با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای طبقه ای از مناطق 19 گانه آموزش و پرورش شهر تهران انتخاب شد. از پرسشنامه های محصورشدگی شغلی کارسلی و همکاران (2007)، قصد جا به جایی شغل سینگ و همکاران (1996)، اعتماد مدیر لی و همکاران (2013) و عدالت توزیعی نیهوف و همکاران (1993) استفاده شد. اعتماد مدیر بر قصد جا به جایی شغلی در بافت ورزش تاثیر معنادار ندارد. عدالت توزیعی بر قصد جا به جایی شغلی در بافت ورزش در سطح 01/0 تاثیر منفی معنادار دارد. محصور شدگی شغلی در تاثیر اعتماد مدیر بر قصد جا به جایی شغلی در بافت ورزش نقش تعدیل گر ندارد. محصور شدگی شغلی در تاثیر عدالت توزیعی بر قصد جا به جایی شغلی در بافت ورزش نقش تعدیل گر معنادار دارد.