مهناز مهرابی هنرمند

هدف اولیه روان درمانگران زوج درمانی، تشخیص جنبه های متعدد تجارب زوجین در رابطه زناشویی برای درک اینکه چگونه درگیری ها ایجاد می شوند و چگونه بر اختلال روابط زوجین تاثیر می گذارند. هدف از این پژوهش، مقایسه اثر بخشی زوج درمانی مبتنی بر بخشودگی و تصویرسازی ارتباطی هندریکس بر الگوهای ارتباطی خانواده، رضایت جنسی، در زنان مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر اهواز بود. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل است. حجم نمونه 75 زن بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. از این تعداد 25 نفر به گروه آزمایشی زوج درمانی مبتنی بر بخشودگی و 25 نفر به گروه آزمایشی تصویرسازی ارتباطی هندریکس و 25 نفر به گروه کنترل به صورت واگذاری تصادفی تخصیص یافتند. ابزارهای پژوهشی مورد استفاده الگوهای ارتباطی خانواده کریستن و سالاوی، رضایت جنسی میستون و ترامپنل بود. گروه آزمایشی تصویرسازی ارتباطی هندریکس نه جلسه آموزش 90 دقیقه ای و همچنین گروه آزمایش آموزشی زوج درمانی مبتنی بر بخشودگی، نه جلسه 90 دقیقه ای دریافت کردند. برای تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس چندمتغیره و تک متغیره استفاده شد. یافته ها نشان داد هر دو رویکرد درمانی در مرحله پس آزمون بر الگوهای ارتباطی خانواده تأثیر قابل توجه ای داشته و منجر به افزایش معنادار الگوهای ارتباطی خانواده شدند. براساس یافته ها می توان گفت هر یک از این رویکردها ازجمله مداخلات مؤثر و موفق در حیطه زوج درمانی هستند.