رضا جعفرزاده

امروزه تحول در روش های جنگی و توسعه جنگ افزارها بر ضرورت افزایش روش های دفاعی از جمله پدافند غیرعامل در راستای حفظ قدرت دفاعی یگان های رزمی می افزاید. لذا این پژوهش با هدف مطالعه تطبیقی تیپ های رزمی مستقر در قرارگاه منطقه ای شمال شرق نزاجا از منظر پدافندغیرعامل انجام شده است. با توجه به موقعیت مکانی برخی از تیپ های این قرارگاه در استان های مرزی و اهمیت ویژه آن ها، برخورداری از عمده قوا و منابع نظامی، رعایت ملزومات پدافند غیرعامل، تاثیر شایانی در حفظ قدرت دفاعی آن ها خواهد داشت. از این رو، در این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی، تعداد 10شاخص پدافندغیرعامل که به وسیله مطالعات کتابخانه ای انتخاب گردیده است، توسط 20 نفر از متخصصان حوزه نظامی در طیف لیکرت با یکدیگر مقایسه شده و سپس به وسیله تکنیک مکبث مورد ارزیابی قرار گرفته است که به دلیل ملاحظات امنیتی با کدگذاری به ارزیابی آن ها پرداخته شده است. نتایج حاصل از این تکنیک بر اهمیت شاخص های پراکندگی و استتار بیش از سایر شاخص ها تاکید می نماید. کاربرد این معیارها با توجه به ضریب اهمیت آن ها در روش پرامیتی نشان داد که، تیپ 37 م از منظر رعایت شاخص های پدافند غیرعامل در رتبه اول قرار دارد. تیپ های 15ش و 27 ق نیز از منظر پدافند غیرعامل قابل قبول می نمایند. اما تیپ های 25 چ، 17 ت، 38 ت و 23 گ از منظر پدافندغیرعامل با بحران مواجه هستند. لذا تجدید نظر در وضعیت این تیپ ها باتوجه به تفاوت اهمیت شاخص های پدافند غیرعامل و در اولویت قرار دادن شاخص های مهم تر تاثیر به سزایی در افزایش قدرت پدافند غیرعامل در این تیپ ها خواهد داشت.