مهناز حسن پور

یکی از دغدغه های هنرمند معاصر خلق آثاری است که نمایان گر ابعاد وجودی زندگی اش باشد. این نوع از آشکارسازی دلالتی بر سرکوب است که در معیارهای روان کاوی قابل بررسی است. سیندی شرمن، هنرمند و عکاس معاصر آمریکایی، در آثارش از خود به عنوان سوژه استفاده می کند. هدف از بررسی آثار شرمن نشان دادن نوعی سرکوب، واپس زنی و فرار از هویت است که ریشه در گذشته دارد. سوال اصلی این است که، آیا او در این جا به جایی نقش، سعی بر پنهان کردن هویت واقعی خویشتن را دارد؟ برای یافتن پاسخ از رویکرد روان کاوانه فروید استفاده شده است که با روش تحلیلی و توصیفی بررسی می شود. شرمن در زندگی گذشته خود دچار ناکامی هایی مانند رشد در خانواده ای خشک و مذهبی و ازدواجی ناموفق بوده است که در خوانش آثارش نتایجی مانند پنهان شدن در نقاب و فرار از شرایط را دارد؛ در حالی که به جامعه مصرفی و بازیچه شدن انسان معاصر نیز اعتراض دارد.

بنای صارم الدوله از مهمترین بناهای قاجاری واقع در شهر تاریخی کرمانشاه می باشد، این بنا متعلق به شاهزاده صارم الدوله فرزند ارشد عماد الدوله حاکم کرمانشاه می باشد . خانه صارم الدوله علاوه بر معماری اصیل ایرانی دارای نقاشیهای دیواری زیبایی در اتاق پنچ دری واقع در ضلع غربی می باشد. این نقوش دیواری دارای موضوعات حماسی، عاشقانه و تزیینی می باشد که در قابهایی با تزیینات فراوان تلفیقی از هنر ایرانی و اروپایی تصویر شده است. عوامل بسیاری از جمله عوامل اجتماعی در شکل گیری این آثار نقش داشته است که یکی از مهمترین آنها ورود دوربین عکاسی به ایران در دوره قاجار است که بر همه جنبه های فرهنگ و اجتماعی و هنری دوره ناصری تاثیر گذار بوده است . مفروض پژوهش حاضر مطالعه تاثیر عکاسی بر نقاشی دوره قاجار به عنوان یک پدیده اجتماعی و مطالعه تاثیر آن بر نقاشی های بنای صارم الدوله می باشد . در این دوران عوامل اجتماعی متعددی از جمله ارتباط ایران با اروپا ، سه سفر ناصر الدین شاه به اروپا ، رواج روزنامه های مصور و مهمتر از همه ورود دوربین عکاسی به ایران از زمینه های تحولات فرهنگی دوره قاجار می باشد که بر نقاشی دوران قاجار تاثیر گذار بوده است. نقاشی های بنای صارم الدوله هم به عنوان یک امارت درباری که دارای عکاسخانه بوده و دختر عماد الدوله به عنوان نخستین زن عکاس ایرانی مطرح شده است متاثر از این موضوع می باشد .