مهدی فسنقری

آینده نگاری بیانگر طیف وسیعی از رویکردهایی است که باعث بهبود فرایند تصمیم گیری می شوند. درحالی که بیش از 20 روش مختلف برای انجام آینده نگاری به کار می رود، ولی در بیشتر آنها از روش دلفی برای همگرا کردن نظرات استفاده کرده اند. تعدد عوامل موجود در فرایند آینده نگاری باعث می شود که امکان تصمیم گیری در خصوص عوامل مختلف با روش دلفی از دقت کافی برخوردار نباشد. این مشکل در تصمیم گیری های چند ذی نفعی به شکل حادتری درخواهد آمد. در این مقاله سعی شده تا در گرفتن نظر هر فرد و جمع بندی و همگرایی نظرات خبرگان علاوه بر روش دلفی از شیوه اولویت بندی بر اساس مشابهت با مطلوب (از این پس TOPSIS ) نیز استفاده شود. این کار سبب خواهد شد تا نظرات کیفی توسط یک روش کمی تحلیل شده و دقت تحلیل ها افزایش یابد. ضمن آن که اولویت بندی دستاوردهای نهایی بهتر انجام خواهد شد. این روش برای آینده نگاری دولت الکترونیکی اجرا و اعتبارسنجی گردید.

در سال های اخیر، پیشرفت در فناوری های اطلاعات و ارتباطات و به خصوص تغییرات سریع در فناوری های همراه، در معرفی کاربردهای این فناوری ها و خدمات آن ها دخیل بوده است. از طرفی امکان ارایه و دریافت خدمات از طریق دستگاه های همراه، کاربردهای متداول آن را با تغییر مواجه خواهد کرد. بنابراین تعیین میزان پذیرش این امر از سوی کاربران از اهمیت بالایی برخوردار بوده و باید عوامل مؤثر بر پذیرش خدمات همراه از سوی کاربران شناسایی و اهمیت هریک از این عوامل مشخص شود. این مقاله در نظر دارد تا به بررسی عوامل مؤثر بر پذیرش خدمات همراه از سوی کاربران بپردازد. به این منظور، پس از بررسی مدل های مرتبط با پذیرش فناوری، عوامل مؤثر در زمینه پذیرش خدمات همراه شناسایی شده و با استفاده از تحلیل مسیر، این عوامل مورد تحلیل قرار می-گیرند.

نسل پنجم شبکه در حوزه تولید هوشمند و کارخانه هوشمند به عنوان یک فناوری که تولید صنعتی و اینترنت هوشمند را ادغام می کند، به سرعت درحال توسعه است؛ که حمایت جدیدی را برای تحول دیجیتال صنعت و توسعه اقتصاد با کیفیت بالا به ارمغان آورده است. بنابراین، این مقاله با تاکید بر نسل پنجم اینترنت و با هدف شناسایی پروژه های تولید هوشمند مبتنی بر 5G به دنبال اولویت بندی این پروژه ها با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی می باشد. لذا پس از بررسی ادبیات و مصاحبه با 17 خبره، 5 معیار اصلی برای اولویت بندی پروژه ها انتخاب و با روش تحلیل سلسله مراتبی و استفاده از پرسشنامه خبره وزن دهی شدند؛ سپس با استفاده از نظرات خبرگان، 22 پروژه کارخانه هوشمند از طریق مصاحبه و با روش تحلیل محتوای کیفی شناسایی شده و با توجه به وزن معیارها، اولویت بندی شدند. معیارها به ترتیب درآمد، هزینه و سطح ریسک پروژه محاسبه شدند. همچنین خط تولید هوشمند، لجستیک هوشمند، تخصیص منابع هوشمند و اتوماسیون سازی فرآیندها به ترتیب مهم ترین پروژه های تولید هوشمند شناسایی شدند که لازم است مدیران به آن ها توجه نمایند.