مریم باقرزاده

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین میزان دینداری و سبک زندگی دختران دانش آموز مقطع متوسطه شهر شیروان است. فرض مسئله تحقیق این است که با توجه به تغییرات فرهنگی-اجتماعی در سطح کلان جامعه و به تبع آن تغییرات احتمالی در سطح میانه خانواده، به احتمال زیاد در سطح نگرش ها و باورهای افراد به ویژه نسل نوجوان و جوان جامعه نیز شاهد تغییرات قابل توجهی باشیم. روش تحقیق روش پیمایش و ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه سبک زندگی (LSQ) و مقیاس سنجش دینداری گلاک و استارک است. جامعه آماری مورد بررسی همه دانش آموزان 16 دبیرستان دخترانه شهر شیروان است. حجم نمونه مورد بررسی 368 دانش آموز است که به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند.  برای تجزیه و تحلیل داده ها از معادلات ساختاری PLS استفاده شد. نتایج حاکی از ارتباط مستقیم و زیاد (با ضریب مسیر 0.804، مقدار احتمال T-Value   37.458 و میزان اثر 0.382 ) بین میزان دینداری با سبک زندگی دختران است. همچنین سطح سواد والدین رابطه مستقیمی با سبک زندگی سلامت محور آنان دارد (با ضریب مسیر 0.096 ، مقدار احتمال T-Value  2.288 و میزان اثر 0.110)، اما بین وضعیت اقتصادی-اجتماعی دانش آموزان با سبک زندگی آنان ارتباط چندان قوی یافت نشد. به احتمال زیاد معنادار نشدن این ارتباط به دلیل واریانس پایین وضعیت اقتصادی-اجتماعی خانواده ها در شهری کوچک مانند شیروان است. یافته ها نیز پایین بودن چنین واریانسی را تأیید کرده است.