حسین اسدالهی

هدف از پژوهش حاضر اولویت بندی عوامل مؤثر بر اثربخشی مدیریت بحران با تأکید بر استفاده از فناوری اطلاعات است. پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است. جامعه آماری این تحقیق، خبرگان آشنا با مبحث شامل: اساتید دانشگاهی و کارشناسان مربوط به حوزه مدیریت بحران هستند. تعداد نمونه، 8 نفر از خبرگان هستند که در این تحقیق از طریق پرسشنامه زوجی و طیف 1 تا 9 مورد پرسش قرار گرفتند. برای بررسی روایی ابزار اندازه گیری یا همان پرسشنامه زوجی، از روایی محتوا استفاده شد و پرسشنامه در اختیار اساتید و خبرگان قرار گرفت تا صحت معیارها و زیرمعیارها مورد تأیید قرار گیرد. در نمونه گیری پژوهش حاضر، از نمونه گیری هدفمند قضاوتی استفاده شده است، بدین معنا که تعداد محدودی از افراد، دارای اطلاعات مناسب جهت پاسخگویی به سؤالات تحقیق بوده اند. افراد خبره نیز در این پژوهش افرادی بودند که حداقل دارای 8 سال سابقه کار و یا پژوهش در زمینه مدیریت بحران هستند. نمونه گیری تا مرحله اشباع نظری ادامه پیدا کرد. از نرم افزار Super Decision و فرایند تحلیل شبکه ای ANP جهت اولویت بندی معیارها استفاده شد. نتایج نشان داد زیر معیار SC8 که «برنامه ریزی ها و آمادگی ها» است و متعلق به معیار پزشکی از راه دور (C3) است با وزن 571/0 دارای بیشترین اهمیت در میان عوامل مؤثر بر اثربخشی مدیریت بحران با تأکید بر استفاده از فناوری اطلاعات است. پس از آن زیر معیار SC10 که سیستم های نظارت، پیش بینی و هشدار سریع است با وزن 432/0 در رتبه دوم قرار می گیرد. این زیر معیار متعلق به معیار نقش شبکه های حسگر بی سیم و وسایل نقلیه هوایی بدون سرنشین (C4) است.