زینب عفتی چیتگر

هدف مطالعه حاضر آزمون مدل ساختاری روابط بین ابعاد تاریک شخصیت با اضطراب کوید 19 به واسطه سایبر کندریا و اعتیاد به تلفن همراه در بین دانشجویان بود، برای نیل به این هدف مدل مفهومی با استفاده از روش همبستگی مبتنی بر مدل یابی معادلات ساختاری مورد آزمون قرار گرفت، جامعه آماری مطالعه حاضر شامل کلیه دانشجویان، دانشگاه غیرانتفاعی اقبال لاهوری مشهد بودند که به شیوه در دسترس تعداد 205 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه های اعتیاد به تلفن همراه (لین و همکاران، 2014)؛ پرسشنامه دوجین کثیف (جنیسون و ویتستر، 2010)؛ سایبرکندریا (مک آل روی و شولین، 2014) و اضطراب ویروس کرونا پاسخ دادند، نتایج آزمون مدل ساختاری نشان داد که ابعاد تاریک شخصیت با ضریب (52/0) بر اعتیاد به تلفن همراه و با ضریب (47/0) بر سایبرکندریا اثر مستقیم دارند، همچنین اثر مستقیم اعتیاد به تلفن همراه بر اضطراب کرونا (58/0) و اثر مستقیم سایبرکندریا بر اضطراب کرونا (28/0) و معنی دار بود، اثرات غیر مستقیم ابعاد تاریک شخصیت بر اضطراب کرونا نیز به صورت مثبت معنی دار بودند، نتایج در حالت کلی نشان داد که متغیرهای اعتیاد به تلفن همراه وسایبرکندریا در روابط بین ابعاد تاریک شخصیت و اضطراب کرونا نقش واسطه دارد و مدل مفهومی با مدل آزمون شده دارای برازش مناسبی می باشد.