آرزو پهلوانی

پیش زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی واقعیت درمانی بر راهبردهای مقابله ای و نشخوار فکری زوجین بود مواد و روش کار: طرح پژوهش از نوع شبه آزمایشی و شامل یک پیش آزمون و پس آزمون بود که در هر دو گروه آزمایش و گروه گواه انجام گردید. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه زوجین مراجعه کننده به دفتر مشاوره سرای محله های منطقه 2و 9 شهر تهران بود که از بین افراد واجد شرایط، 30نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، به عنوان نمونه مورد پژوهش انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه کنترل و آزمایش انتساب گردیدند و سپس گروه آزمایش 10 جلسه 90 دقیقه ای آموزش دیدند. .ابزار گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر پرسشنامه نشخوار فکری یوسفی(1384) و پرسشنامه راهبردهای مقابله بیلینگز و موس (1981) بود.روش پژوهش آزمایشی باطرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود.روش آماری تحلیل داده ها، تحلیل کواریانس بود. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که واقعیت درمانی موجب کاهش نشخوار فکری و بهبود راهبردهای مقابله ای در زوجین می شود p<0/005) ). بحث و نتیجه گیری: در نتیجه با توجه به نتایج به دست آمده، دست اندرکاران امر مشاوره و روانشناسی می توانند جهت بهبود راهبردهای مقابله و کاهش نشخوار فکری از واقعیت درمانی استفاده کنند

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش طرحواره درمانی بر تعارض کار-خانواده و رضایت زناشویی زنان متاهل شاغل انجام شده است. این پژوهش نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری پژوهش را زنان متاهل شاغل در تمامی شعب شرکت گلستان تشکیل داده اند. از این جامعه 30 نفر از آنها به عنوان نمونه مورد پژوهش، به روش نمونه گیری در دسترس، انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار داده شدند. آزمودنی ها دو پرسشنامه تعارض کار-خانواده کارلسون (2000) و رضایت زناشویی انریچ (1989) را در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون تکمیل نمودند. گروه آزمایش تحت آموزش طرحواه درمانی در 10 جلسه 90 دقیقه ای قرار گرفتند. داده های آماری با استفاده از تحلیل کوواریانس توسط نرم افزار SPSS نسخه 21 تحلیل شدند. نتایج نشان داد نمره تعارض کار-خانواده زنان متاهل شاغل گروه آزمایش در پس آزمون به طور معناداری کمتر از گروه کنترل و نمره رضایت زناشویی آنها در پس آزمون به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل شد. ( p<0/05). با استناد به یافته های این پژوهش، می توان نتیجه گرفت که آموزش طرحواره درمانی به عنوان یک روش مداخله، در کاهش تعارض کار-خانواده و افزایش رضایت زناشویی، می تواند مورد استفاده قرار گیرد.