آناهیتا پورمحمد

مقدمه: فراوانی حوادث و سوانح طبیعی، غیرطبیعی و انسان ساخت در کشور، ایران را به یکی از 10 کشور حادثه خیز دنیا مبدل کرده است. شهرهای مهم کشور اغلب در معرض آسیب ناشی از وقوع احتمالی برخی حوادث مانند سیل و زلزله قرار دارند. از این رو، مردم ساکن در نقاط پرخطر باید از آموزش های رسانه ای مناسب و لازم برای آشنایی با مخاطرات و بلایای طبیعی و اصول اولیه برخورد با این گونه رویدادها برخوردار باشند. این امر در واقع دغدغه گروه های امداد و نجات جمعیت هلال احمر، صلیب سرخ و سایر سازمان های کمک رسان و مرتبط است. اصولی ترین کار برای مقابله و رویارویی با حوادث و سوانح کسب آمادگی های لازم و فرهنگ سازی رسانه ای و ارایه آموزش های امدادی است. رسانه ها می توانند با استفاده از برجسته سازی و نفوذ اجتماعی آموزش های یاد شده به حفظ سلامتی و نجات جان قشرهای مختلف جامعه، فرهنگ سازی کنند. روش ها: در این مقاله سعی شده است با استفاده از روش مطالعه کتابخانه ای و بهره گیری از سایت ها و مطالب مرتبط، موضوع مورد بررسی قرار گیرد.

مقدمه: هر فعالیتی، زمانی می تواند به بهترین نحو ارائه شود که پیش بینی ها و برنامه ریزی های لازم در خصوص آن صورت گرفته باشد. با نظر سنجی از افرادی که به طور مستقیم با فعالیت مورد نظر درگیرند، می توان فعالیت ها را متناسب با شرایط آنها، بهتر اجرا کرد. در محلات شهرهای بزرگ طراحی و اجرا شد. روش ها: مطالعه مقطعی حاضر بر روی افراد ساکن شهرهای تهران، اصفهان، شیراز، مشهد و تبریز در سال 1385 انجام شد . ، هر شهر با توجه به مناطق شهرداری تقسیم بندی گردید و در هر منطقه پرسشنامه ای با هدف امکان سنجی تشکیل کانون محلات به صورت تصادفی بین مردم توزیع شد. یافته ها: لزوم تشکیل کانون محلات در شهرهای بزرگ از نظر 76/65 درصد پاسخ دهندگان به میزان زیاد به بالا بوده است و میزان علاقه مندی حدود 81 درصد پاسخ دهندگان به فعالیت در تیم های امدادرسانی کانون محلات، متوسط به بالا بود. نتیجه گیری: مردم شهرهای بزرگ به تشکیل کانون های امدادی و فعالیت در تیم های امدادرسانی کانون محلات علاقه وافری نشان می دهند. به نظر می رسد با توجه به آسیب پذیری کشورمان و علاقه مردم به شرکت در فعالیت های امدادرسانی، تشکیل و سازماندهی کانون های امدادی محلات، امری ضروری است.

مقدمه بهره مندی بیشتر از خدمات داوطلبانه نیازمند سازماندهی و سیاست گزاری های راهبردی است. در راستای نیل به این هدف، توجه به علایق وسلیقه های داوطلبان با توجه به محوریت آنها در ارائه خدمات امری ضروری می باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی میزان علاقه مندی مردم ایران به شرکت در برخی فعالیت های داوطلبانه جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران می باشد.: روش ها: مطالعه مقطعی حاضر بر روی افراد ساکن در شهرهای تهران، اصفهان، شیراز، مشهد و تبریز در سال 1385 انجام شد. نمونه گیری براساس روش خوشه ای انجام و هر شهر با توجه به مناطق شهرداری تقسیم و در هر منطقه پرسشنامه ها به صورت تصادفی بین مردم توزیع شد. یافته ها: علاقه مندی به میزان خیلی زیاد در بین پاسخ دهندگان به شرکت در دوره های آموزشی91/22درصد، فعالیت در تیم های عملیاتی امداد و نجات 11/19 درصد، فعالیت در زمینه های بهداشتی 91/44 درصد، فعالیت در زمینه ترویج صلح و دوستی 88/26 درصد، فعالیت در زمینه برنامه های زیست محیطی 62/34 درصد، فعالیت در زمینه برنامه های دلجویی 86/29 درصد و فعالیت در زمینه اطلاع رسانی به عموم مردم 16 درصد بود. نتیجه گیری: شرکت در فعالیت های بهداشتی و شرکت درفعالیت های اطلاع رسانی به ترتیب بیشترین و کمترین میزان علاقه مندی را در بین مردم 5 شهر بزرگ به خود اختصاص داد. میزان علاقه مندی به شرکت در برنامه های زیست محیطی رتبه بالایی داشت؛ هرچند میزان علاقه مندی به فعالیت در تیم های عملیاتی از رتبه بالایی برخوردار نبود.