شیما صفدری

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سرزندگی تحصیلی با تاب آوری تحصیلی با نقش میانجی استرس تحصیلی دانش آموزان متوسطه اول شهرستان دامغان بود. روش تحقیق همبستگی با رویکرد مدل سازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان متوسطه اول شهرستان دامغان تشکیل می دهند که تعداد آنها 3954 نفر می باشد. حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان و به صورت تصادفی 351 نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه سرزندگی تحصیلی حسین چاری و دهقانی زاده (۱۳۹۱)، استرس تحصیلی زاژاکووا و همکاران (2005) و پرسشنامه تاب آوری تحصیلی ساموئلز ( ۲۰۰۴)است. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزارهای SPSS 20 و Smart Pls به روش مدل سازی معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. با توجه به نتایج یافته ها، متغیر میانجی استرس تحصیلی در رابطه ی بین سرزندگی تحصیلی با تاب آوری تحصیلی معنادار است و بیش از 54 درصد از اثر سرزندگی تحصیلی با تاب آوری تحصیلی از طریق غیرمستقیم توسط متغیر میانجی کاهش استرس تحصیلی دانش آموزان تبیین می شود. همچنین سرزندگی تحصیلی بر استرس تحصیلی تأثیر منفی و معناداری دارد. سرزندگی تحصیلی بر تاب آوری تحصیلی تأثیر مثبت و معناداری دارد. استرس تحصیلی بر تاب آوری تحصیلی تأثیر منفی و معناداری دارد.