شبنم بالازاده قره باغی

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر درماندگی مالی بر نوسان پذیری سود در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می پردازد. برای سنجش درماندگی مالی از دو معیار مدل درماندگی مالی آلتمن تعدیل شده و ماده 141 قانون تجارت استفاده شده است. نوسانات سود برابر با انحراف معیار 4 سال سود خالص می باشد. روش پژوهش از لحاظ ماهیت، جزء تحقیقات کاربردی بوده و از بعد روش شناسی، همبستگی از نوع علّی (پس رویدادی) می باشد. جامعه آماری پژوهش، کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بوده و با استفاده از روش نمونه گیری حذف سیستماتیک، 114 شرکت به عنوان نمونه پژوهش انتخاب و در دوره ی زمانی 8 ساله بین سال های 1392 تا 1398 مورد بررسی قرار گرفتند. روش مورد استفاده جهت جمع آوری اطلاعات، کتابخانه ای بوده و داده های مربوط برای اندازه گیری متغیرها از سایت کدال و صورتهای مالی حسابرسی شده ی شرکت ها جمع آوری شده و سپس برای آزمون فرضیه های پژوهش از نرم افزار استاتا و از تجزیه و تحلیل رگرسیون استفاده شده است. نتایج نشان داد که درماندگی مالی بر اساس مدل تعدیل شده آلتمن بر نوسانات سود تاثیر منفی (معکوس) دارد. همچنین در ماندگی مالی براساس ماده 141 قانون تجارت بر نوسان پذیری سود تاثیر معنی داری ندارد.

هدف پژوهش حاضر تعیین ارتباط بین مدیریت سود واقعی و مدیریت سود تعهدی با محافظه کاری حسابداری است. در این پژوهش محافظه کاری حسابداری با استفاده از مدل خان و واتس(2009) اندازه گیری شده است. مدیریت سود واقعی با استفاده از شاخص یکپارچه مدل روی چودهری(2006) مورد سنجش قرار گرفته است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش شناسی علی پس رویدادی می باشد. جامعه آماری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران هستند و با روش نمونه گیری هدفمند 130 شرکت در نمونه آماری قرار گرفته اند. دوره زمانی پژوهش سال های 94 تا 98 می باشد. برای آزمون فرضیه ها از تجزیه وتحلیل رگرسیون بهره گیری شده است. نتایج نشان می دهد که مدیریت سود واقعی با محافظه کاری حسابداری ارتباط معکوس دارد اما مدیریت سود تعهدی ارتباط معناداری با محافظه کاری حسابداری ندارد.