سید رضا موسوی بیوکی

ﻫﺪف از ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ بررسی رابطه بین ارتباطات با رویکرد سیاسی واثربخشی مدیران باشگاههای فوتبال (تهران )می باشد. جامعه آماری در این پژوهش مدیران باشگاه های حاضردر مسابقات لیگ های کشور با الویت تیم های تهرانی حاضر در این مسابقات و همچنین مدیران تیم های حاضر در مسابقات آسیا ویژن ،دسته اول و دوم تهران ( 360 = N) با استفاده از فرمول کوکران 186 نفربه صورت تصادفی انتخاب شدند. ﺑﺮای دﺳﺘیﺎﺑی ﺑﻪ اﻫﺪاف ﺗﺤﻘیﻖ از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻫﺎی اﺳﺘﺎﻧﺪارد، ارتباطات سیاسی(محقق ساخته ، 1398) و پرسشنامه اثربخشی مدیران (تالگوت پارسونز ،1969) کﻪ روایی ﻫﺮدو ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺗﻮﺳﻂ10 ﺗﻦ از ﻣﺘﺨﺼﺼیﻦ ﺗﺎییﺪ و ﭘﺎیﺎیی آﻧﻬﺎ در یک مطالعه مقدماتی با30 آزمودنی و با الفای کرانباخ به ترتیب ارتباطات سیاسی(0/703)، اثربخشی(0/845)محاسبه شد.ﺑﺮای ﺗﺠﺰیﻪ و ﺗﺤﻠیﻞ داده ها از روش ﻫﺎی آﻣﺎری ﺗﻮﺻیﻔی و اﺳﺘﻨﺒﺎﻃی ازﺟﻤﻠﻪ کﻠﻤﻮﮔﺮوف اﺳﻤیﺮﻧﻮف، تی ﺗک ﻧﻤﻮﻧﻪ ای، آزﻣﻮن ﻫﻤﺒﺴﺘﮕی ﭘیﺮﺳﻮن، و رﮔﺮﺳیﻮن ﺧﻄی چند متغیره استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد ارتباطات سیاسی با اثربخشی رابطه مثبت ومعنا داری دارد و همچنین ارتباطات سیاسی توانایی پیش بینی از متغییر اثربخشی مدیران دارا می باشد همچنین وضعیت ارتباطات سیاسی بیش از حد متوسط و اثر بخشی بیشتر از حد متوسط و در حد مطلوبی قرار داردوپیشنهاد می گردد مدیران باشگاههای فوتبال تلاش کنند ارتباطات ﺳﯿﺎﺳﯽ خود را ﺑﺎ ﻫﻮﺷﻤﻨﺪی ﺑﻪ ﮐﺎر بگیرند این خود براثربخشی مدیران می افزاید.