زهرا احمدی زاده

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش احساس نوستالژی ورزشی بر تمایل هواداران تیم ملی فوتبال به حضور در ورزشگاه طراحی و اجرا گردید. این پژوهش به لحاظ هدف از نوع پژوهش های کاربردی و به لحاظ روش اجرا میدانی و به لحاظ نوع تحلیل، توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی هواداران تیم ملی فوتبال ایران بودند که با توجه به جدول مورگان تعداد 384 نفر به عنوان نمونه پژوهش مشخص گردیدند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که در متغیر احساس نوستالژیکی ورزشی، برانگیختگی، تأثیرپذیری و آشنایی به طور معناداری تبیین کننده این متغیر بودند. بنابراین احساس نوستالژی ورزشی بر تمایل هواداران تیم ملی فوتبال به حضور در ورزشگاه تأثیر معناداری در جهت مثبت دارد. از این رو با بهبود احساس نوستالژی ورزشی می توان، به بهبود تمایل هواداران جهت حضور در ورزشگاه اقدام نمود.

پژوهش حاضر با هدف شناسایی ابعاد احساس نوستالژیک در هواداران تیم ملی فوتبال ایران طراحی و اجرا گردید. روش پژوهش حاضر از جمله پژوهش های آمیخته (کیفی-کمی) بود. جامعه آماری پژوهش حاضر در بخش کیفی تمامی صاحب نظران حوزه پژوهش بودند که بر اساس انتخاب هدفمند تعداد 12 نفر به عنوان نمونه پژوهش در بخش کیفی مشخص گردیدند. همچنین جامعه آماری پژوهش در بخش کمی شامل تمامی هواداران تیم ملی فوتبال ایران بودند که با توجه به جدول مورگان تعداد 384 نفر به عنوان نمونه پژوهش مشخص گردیدند. ابزار پژوهش حاضر شامل مصاحبه و پرسش نامه بود. مطابق با نتایج بخش کیفی مشخص گردید که احساس نوستالژیک در هواداران تیم ملی فوتبال ایران دارای سه بُعد کلی شامل آشنایی نوستالژیک، تأثیرپذیری نوستالژیک و برانگیختگی نوستالژیک می باشد. این ابعاد شناسایی شده در غالب مدل پژوهش مورد بررسی و تأیید قرار گرفتند.