ابوالفضل موفق

سابقه و هدف: فرهنگ معنوی که دربردارنده ارزش ها و هنجارهای اخلاقی است، همراه با مسئولیت کارکنان درمان نقش مؤثری در بهبود و بازگشت سلامتی بیماران دارد. هدف از پژوهش حاضر تأثیر فرهنگ معنوی بر مسئولیت اجتماعی با نقش میانجی سرمایه اجتماعی در بیمارستان های دولتی شهر تهران بود.

سابقه و هدف: تصمیم گیری چه در زندگی شخصی و اجتماعی، چه در زندگی سازمانی بسیار حائز اهمیت است. نظام ارزشی و باورها و تفکرات تصمیم گیران از مهم ترین عوامل تأثیرگذار بر فرایند تصمیم گیری محسوب می شود. از آنجایی که نظام ارزشی در دین اسلام، جامعیت بسیاری دارد، در این پژوهش، به بررسی فرایند تصمیم گیری مدیران حوزه ی سلامت بر پایه ی ارزش ها و مبانی اخلاقی از دیدگاه اسلام پرداخته شده است. روش کار: این پژوهش ازنوع تحلیل محتوا است و در ذیل تحقیقات غیرآزمایشی یا توصیفی دسته بندی می شود. در مطالعه ی حاضر، اسناد و منابع اسلامی، از جمله قرآن کریم، نهج البلاغه، غررالحکم و دررالکلم، الکافی، الحیاه و همچنین کتب و مقالات مرتبط با این موضوع بررسی شد. در این پژوهش همه ی موارد اخلاقی رعایت شده است. علاوه براین، نویسندگان مقاله هیچ گونه تضاد منافعی گزارش نکرده اند. یافته ها: در این پژوهش، سه مرحله ی کلی برای فرایند تصمیم گیری مدیران حوزه ی سلامت بر اساس آموزه های قرآن کریم استنباط شد که عبارت است از مراحل اتخاذ تصمیم، اجرای تصمیم و اتکال به خداوند متعال. برای تبیین دقیق تر هر یک از مراحل ذکرشده، مجموعه یی از شاخصه های مشخص و تفسیرپذیر که حاصل کاوش در سه منبع اصلی مطالعات اسلامی یعنی قرآن کریم، سنت پیغمبر اسلام (ص) و سیره ی ائمه معصومین است، استخراج؛ و هر یک تفسیر شد. نتیجه گیری: هر مدیری در حوزه ی سلامت، یا هر فرد عادی مسلمان، در فرایند تصمیم گیری خویش، می تواند علاوه بر استفاده از علم تصمیم گیری، شاخصه های اسلامی استخراج شده در این پژوهش را برای مراحل سه گانه ی تصمیم گیری به کار گیرد و در نهایت نیز با اتکال به خداوند متعال، با روحیه یی قوی، فرایند تصمیم گیری خود را به پایان برساند. بدین طریق علاوه بر کسب توفیق در تصمیم گیری، رضایت خالق متعال را نیز در تک تک مراحل تصمیم گیری، همراه خود احساس نماید.

تصمیم گیری در زندگی شخصی، اجتماعی و سازمانی اهمیت بسیاری دارد و امور فردی و سازمانی را تحت تأثیر قرار می دهد. در واقع زندگی همه ی انسان ها زنجیره یی از تصمیم گیری ها است (1). در این زمینه، تصمیم گیری در مدیریت های کلان به ویژه در حوزه ی سلامت که با جان و سلامت جسم و روح انسان ها سروکار دارد، از اهمیت ویژه یی برخوردار است.