مرتضی محقق ورسی

امروزه شبکه اینترنت بطور گسترده در میان زندگی همه انسان ها، به ویژه جوانان تار گسترانیده و فضای مجازی را بعنوان جزئی از زندگی نوین بشری معرفی و به ثبوت رسانیده است. در واقع اینترنت، رسانه ای است که با زندگی روزمره، به شیوه های نامانوس تقاطع می یابد و فضای مجازی را بر روی آن گشوده است. با توجه به گسترش تلفن های هوشمند در قشرهای مختلف جامعه مخصوصا جوانان، این فناوری در کنار خدماتی که در اختیار کاربران جون امروزی ارائه می کند، گاهی اخلاق اجتماعی او را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث نگاه حرام به تصاویر و فیلم های غیراخلاقی می شود. حال می خواهیم بدانیم اصول و راهکارهایی حلال بینی رسانه ای در فضای مجازی در بین کاربران جوان ایرانی چیست؟ از آن جا که هدف این تحقیق کشف انگیزه کاربران از این نوع نگاه و ارائه سازوکار مناسب برای نگاه حلال بود از روش پدیدار[1] شناسی استفاده کردم، زیرا این روش، روشی است که از طریق آن می توان پدیده های انسانی را بدون در نظر گرفتن علت های آن و به همان صورتی که در واقع اتفاق می افتد تجربه کرد و سپس از طریق تحلیل، معانی آن را آشکار کرده و از آن آگاه شد. ابتدا اصولی را تحت عنوان اصول حلال بینی از کتاب دین الحیاء طاها عبدالرحمن اخذ کردیم، سپس از طریق مصاحبه عمیق به کشف علل حرام بینی کاربران پرداختیم و پس از یافتن علت اصلی حرام بینی (وسوسه ) به بیان راهکار مناسب در برابر نگاه حرام در فضای مجازی پرداختیم که عبارت است از مبارزه و جلوگیری کردن کاربر فضای مجازی در برابر وسوسه می باشد.   [1]. Phenomenology.