محمدهادی شریعتی فیروزآباد

فهم دقیق معانی دقیق واژگان و مفاهیم قرآنی از دغدغه های مهم اندیشمندان قرآن پژوه به شمار می رود، اما مسائلی همچون اختلاف زمان نزول و زمان نگارش متون علمی در حوزه قرآن، اختلاف زبان مقصد و مبدأ، تغییرات معنایی صورت گرفته در واژگان قرآنی، قرآن پژوهان را به اتخاذ روش های گوناگونی برای دست یابی به معانی مفاهیم قرآن واداشته است. این پژوهش سه رویکرد کلی را بر اساس ترتیب تاریخی، بررسی نموده است. رویکرد معناشناسی قومی- فرهنگی، در مقایسه با رویکردهای دیگر، از مزیت های معنایی کل نگری، موضوع نگری، پرهیز از پیش داوری و فرآیندمداری، علاوه بر مزایای رویکردهای پیشین برخوردار است. این رویکرد توسط دانشمند ژاپنی، توشیهیکو ایزوتسو، در مطالعات قرآنی به کار گرفته شده است. در این پژوهش علاوه بر مقایسه رویکردها، پیش فرض ها و گام های عملی به-کارگیری روش معناشناسی قومی-فرهنگی و تطبیق آن بر مفاهیم قرآنی به گونه ای نظام مند بیان گشته است.