مریم عمویی

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر برنامه ریزی درسی چندبعدی بر مهارت های اجتماعی و رفتارهای حین بازی کودکان پیش دبستانی شهر بهشهر انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. 30 دانش آموز (14 دختر و 16 پسر) از دانش آموزان پیش دبستانی مهد کودک رنگین کمان شهر بهشهر در سال تحصیلی 1398 به روش در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه گواه و آزمایش (هرکدام 15 نفر) قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده، پرسش نامه مهارت های اجتماعی گرشام و الیوت (1999) و رفتار کودکان پیش دبستانی در بازی کوپلن و رابین (۱۹۹۸) بود. گروه آزمایش برنامه درسی چندبعدی را (بر اساس بسته یادگیری زمین ما و آنچه در آن است با تأکید بر پروژه سنگ و کوه و پروژه خاک) طی 16 جلسه 2 بار در هفته به مدت 2 ماه دریافت کردند. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس تک متغیری و چند متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد آموزش مبتنی بر برنامه ریزی درسی چندبعدی در مهارت های اجتماعی و رفتارهای حین بازی کودکان پیش دبستانی تأثیر دارد. همچنین نتایج نشان داد آموزش مبتنی بر برنامه ریزی چندبعدی باعث 5/89% تغییر در نمره های مهارت های اجتماعی و 2/80% تغییر نمره های رفتارهای حین بازی کودکان پیش دبستانی گردیده است. پیشنهاد می شود با توجه به اثربخشی برنامه ریزی درسی چندبعدی بر مهارت های اجتماعی و رفتارهای حین بازی کودکان، بستری مناسب برای دسترسی آموزش همگانی آن در مراکز آموزشی پیش دبستانی ایجاد شود.

یکی از مهم ترین رسائل سیاسی در اواخر دوره صفویه، رساله "طب الممالک" است که توسط «سید قطب الدین محمد نیریزی شیرازی»درباره اصلاح شیوه حکمرانی تألیفیافته است. بخش قابل توجهی از این رساله، دربردارنده آموزه های سیاسی نهج البلاغه است که نیریزی با استمداد از آن، در پی اصلاح وضعیت نامطلوب اجتماعی و سیاسی عصر خود برآمده است. پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلیو با رویکردکتاب خانه ای-اسنادی درصدد است تا جایگاه نهج البلاغه را در حل چالش های اجتماعی و سیاسی در این دوره ارزیابیکرده است.یافته های پژوهش نشان می دهدکه رسالهنیریزی ادغامی از اندیشه سیاسی نهج البلاغه، اندیشه پادشاهی و اخلاق سیاسی شکل گرفته است و با استناد از آموزه های سیاسی نهج البلاغه، درصدد پاسخگویی به مسائلی از قبیل فساداداریوبحراناقتصادی،نبودنهادنظارتیدر قدرت،بی اعتناییبه فرامین قرآنی وسنت معصومین بوده است.