پریسا کرباسی

 مهم ترین کانون تولید گرد و غبار در استان اصفهان، کانون سگزی- رودشت می باشد. این کانون با مساحت 801520 هکتار در شرق شهر تاریخی اصفهان واقع شده است. منطقه مورد مطالعه، علی رغم قابلیت های اقتصادی فراوان، به علت خشک سالی، کاهش فعالیت های کشاورزی، نبود فرآیندهای اشتغالزا و به تبع آنها بیکاری و کمبود تقاضا برای نیروی کار، در وضعیت عدم تعادل قرار دارد که این عدم تعادل در سال های آینده بدلیل کاهش منابع آب و افزایش ریزگردها بحرانی تر شود. سهم عوامل مختلف درایجاد و گشترش گرد و غبار در شرق اصفهان چگونه و وزن هر کدام چقدر است؟ هدف شناسایی نقش عوامل مختلف و وزن هر یک در ایجاد و گسترش گرد و غبار در شرق اصفهان روش این پژوهش از نوع پژوهشهای پیمایشی است و برای دستیابی به اهداف پژوهش متناسب با جامعه آماری طرح، پرسشنامه هایی طراحی شد. علاوه بر این، به منظور کسب اطلاعات بیشتر از روش های مصاحبه نیمه باز، مشاهده نیز استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها و اطلاعات از روش های مختلف تحلیل آماری توصیفی و استنباطی همچون تحلیل عاملیpca (آنالیز فاکتور)، روش تحلیل شبکه دست اندرکاران به کمک نرم افزار SPSS/PC+ و تاپسیس استفاده شده است نتایج تعیین درجه اهمیت هر عامل حکایت از اهمیت بسیار زیاد عوامل آب و کشاورزی(ب در تشدید بیابانزایی و بروز ریزگردها در پایلوت سگزی- رودشت دارد. پس از عوامل آب و کشاورزی به ترتیب عوامل اقتصادی، عوامل مدیریت، سیاست و قوانین، عوامل اجتماعی و نهایتا عوامل توسعه و تکنولوژیک قرار دارند. میزان خسارت اقتصادی تنها بخشی از خسارات عظیمی است که این پدیده ی بر سیستم محدوده تحقیق وارد نموده است.

 تعیین و اجرای برنامه های توسعه ای، به دلیل ضعف و ناکارآمدی ارتباط سیستماتیک بین بخش های مختلف تولیدات کشاورزی و دام پروری با ظرفیت منابع طبیعی (آب و مراتع)، صنایع فرآوری، نهادهای مالی، توزیع نهاده و محصولات دامی در کشور، نیازمند تمرکز و توجه ویژه برای شناسایی ظرفیت ها، پتانسیل ها و تعاملات اثرگذار بر صنعت دام پروری است. ارتباط سیستماتیک بین بخش های مختلف تولید و عرضه در سایر کشورها با بهره گیری از اتصال جریان های تولید، صادرات و پایانه های وارداتی با همکاری بخش های خصوصی قدرتمند برقرار شده است. در حال حاضر، در استان بالغ بر 5/6 میلیون واحد دامی وجود دارد و یکی از بزرگ ترین استان های تولیدکننده محصولات دام، طیور و آبزیان است؛ به طوری که در زمینه مرغ گوشتی، مرغ تخم گذار و شترمرغ رتبه دوم، شیر خام و ماهیان زینتی رتبه اول، عسل رتبه سوم و گوشت قرمز رتبه پنجم کشور را به خود اختصاص داده است. در همین راستا، تدوین برنامه توسعه پایدار صنعت دام پروری استان اصفهان به منظور شناسایی و بومی کردن ارتباطات سیستماتیک برای بهبود و ایجاد توسعه پایدار در صنعت دام پروری استان ضروری است. هدف : هدف کلی این تحقیق، برنامه ریزی مناسب و علمی برای بهبود و توسعه تولیدات دامی در راستای افزایش بهره وری تولیدات دامی و صنایع مرتبط همسو با استفاده بهینه از پتانسیل ها، قابلیت ها و ظرفیت های موجود است. روش : این پژوهش از نوع پیمایشی است و برای دستیابی به اهداف پژوهش متناسب با جامعه آماری طرح، پرسشنامه هایی طراحی شد. علاوه بر این، برای کسب اطلاعات بیشتر، از روش های مصاحبه نیمه باز و مشاهده نیز استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها و اطلاعات، از روش های مختلف تحلیل آماری توصیفی و استنباطی و تحلیل شبکه دست اندرکاران به کمک نرم افزار SPSS/PC+  استفاده شد. نتایج: برنامه ریزی مناسب و علمی برای بهبود و توسعه تولیدات دامی در راستای افزایش بهره وری تولیدات دام، طیور، سایر ماکیان و زنبورعسل براساس اسناد بالادستی موجود، سیاست های کلان اقتصاد مقاومتی کشور و جامع نگری از الزامات برنامه های توسعه پایدار صنعت دام پروری استان هاست.

هدف: در این تحقیق سعی شده است که برای اولین بار در کشور کارایی پژوهشی واحدهای تحقیقاتی سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی دراجرای پایان نامه های دانشجویی مشترک با وزارت علوم، تحقیقات و فن آوری مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد.روش پژوهش: برای تعیین کارایی واحدهای تحقیقاتی در اجرای  پایان نامه های دانشجویی از تحلیل پوششی داده ها استفاده شد.یافته ها: با توجه به نتایج تحقیق میزان کارایی اجرای پایان نامه های دانشجویی دکترا و ارشد در تولید مقالات علمی، یافته های قابل ترویج و دستاوردهای قابل تجاری در واحدهای تحقیقاتی کشور عدد مطلوبی برآورد شده است. بیش از 50 درصد واحدهای تحقیقاتی 100 درصد کارایی در اجرای پایان نامه های دکتری و حدود 42 درصد واحدها نیز 100 درصد کارایی در اجرای پایان نامه های ارشد دارند.نتیجه گیری: بر اساس نتایج الگوسازی و فرهنگ سازی بین اعضای هیات علمی و مدیران سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی به گونه ای انجام گیرد که تعداد مشاوره یا راهنمایی پایان نامه برای آنان یا واحدهای تحقیقاتی در اولویت نباشد بلکه در راستای کارایی بیشتر و افزایش کیفیت، بروندادهای تحقیقات در اولویت این مراکز و اعضای هیات علمی قرار گیرد.