پریسا فلکی

هدف: با وجود انجام پژوهش هایی پیرامون تأثیر آوای کارکنان بر پیامدهای رضایت شغلی نظیر عملکرد شغلی، تعهد سازمانی، تحلیل رفتگی و ترک خدمت، مطالعات اندکی به بررسی تأثیر متغیرهای دیگر در رابطه میان این متغیرها پرداخته اند. بنابراین با توجه به تأثیر بالای آوای کارکنان در پیامدهای رضایت شغلی، شناخت چنین متغیرهایی اهمیت بسیار دارد. ازاین رو پژوهش حاضر به بررسی نقش تعدیل کننده تبادل رهبر- عضو در رابطه میان آوای کارکنان و پیامدهای رضایت شغلی پرداخته است. روش: جامعه آماری شامل کلیه مدیران و غیر مدیران ستاد مرکزی بانک صادرات بوده که تعداد آنان 2063 نفر می باشد. حجم نمونه در سطح خطای 05/0، 330 نفر برآورد و اعضاء نمونه آماری به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه ای محقق ساخته با 23 گویه که روایی محتوا و سازه آن تائید و پایایی آن 947/0 به دست آمد، جمع آوری شد. فرضیه ها با روش مدل سازی معادلات ساختاری و با کمک نرم افزار اسمارت پی آل اس آزمون گردیدند. یافته ها: تبادل رهبر-عضو تأثیر مثبت آوای کارکنان بر تعهد سازمانی و عملکرد شغلی و تأثیر منفی آن بر ترک سازمان و تحلیل رفتگی سازمانی را افزایش می دهد. هم چنین، آوای کارکنان تأثیر مثبتی بر تعهد سازمانی و عملکرد شغلی و تأثیر منفی ای بر ترک سازمان و تحلیل رفتگی روان شناختی کارکنان سازمان دارد. نتیجه گیری: بهبود روابط بین رهبران و کارکنان، اثرات مثبت آوای کارکنان بر پیامدهای رضایت شغلی را تقویت می نماید.