علیرضا خورشیدی

هدف از این پژوهش بررسی رابطه میان نوآوری و عملکرد شرکت ها با نقش تعدیل گری و میانجی گری اندازه و تامین سرمایه است. جامعه آماری شرکت های پذیرفته شده در در بورس اوراق بهادار تهران و فعال در حوزه صنعت فناوری اطلاعات و ارتباطات طی سال های 1394 الی 1399 بوده است. نمونه نهایی تعداد 102 سال شرکت بود. ساختار داده ها از نوع پانل بوده است. روش پژوهش از نوع علی-معلولی بوده و روش گردآوری داده ها در بخش آزمون فرضیه ها اسناد کاوی از صورت های مالی وگزارش هیات مدیره شرکت ها و در بخش ادبیات نظری کتابخانه ای بوده است. نتایج بررسی فرضیه ها بیانگر آن است که نوآوری در شرکت های حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات دارای اثر معنادار و مثبتی در سطح 0.05 بر عملکرد شرکت ها دارد. همچنین نقش تعدیلگری و میانجی گری اندازه شرکت و تامین سرمایه در سطح 0.05 تایید شده است.

استفاده کنندگان اطلاعات مالی، همواره در پی اطلاعات با کیفیت هستند؛ زیرا افشای این گونه اطلاعات، عدم تقارن اطلاعاتی بین مدیران شرکت و سرمایه گذاران را کاهش می دهد می . به همین دلیل بر اساس نظریه نمایندگی، انتظار می رود که مدیران به دستکاری سود اقدام کنند. بدین منظور در پژوهش پیش رو، اثر سطح کیفی افشا بر انواع مدیریت سود مورد ارزیابی قرار گرفته است. در این راستا برای ارزیابی سطح کیفی افشا، از معیار کیفیت شفافیت و افشای مؤسسه استاندارد اند پورز با انجام تعدیلاتی استفاده شده است. نتایج پژوهش با استفاده از الگوی رگرسیون چندمتغیره و روش داده های تابلویی، بیانگر رابطه معنادار و منفی بین سطح کیفی افشا و مدیریت سود اقلام تعهدی و واقعی سود است. همچنین نتایج با استفاده از الگوی رگرسیون لاجیت، بیانگر رابطه معنادارِ منفی بین مدیریت کلی سود و سطح کیفی افشا است.