منصور لولاآور

امروزه پیچیدگی روز افزون زندگی و کاهش توان مدیریت فرهنگی در حل مسائل شهری مورد چالش جدی قرار گرفته است و اعمال مدیریت فرهنگی با مشارکت سازمان های مردم نهاد و استفاده از الگوهای اسلامی ایرانی می تواند جامعه را از مرحله محدود و نامتناسب عبور دهد. لذا این پژوهش با هدف بررسی نقش سازمان های مردم نهاد در مدیریت فرهنگی شهرداری تهران صورت پذیرفت. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش اجرا از نوع پژوهش های توصیفی از شاخه همبستگی است. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه محقق ساخته حاوی 15 سوال بود که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت. اطلاعات مورد نیاز از طریق تکمیل پرسشنامه با استفاده از روش نمونه گیری سیستماتیک هدفمند، از 150 نفر از مدیران عامل یا مدیران ارشد سازمان های مردم نهاد در سال 1399 جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار Smart PLS و روش مدل یابی معادلات ساختاری و رویکرد حداقل مربعات جزئی انجام شد. نتایج نشان داد، فعالیت های سازمان های مردم نهاد و ابعاد آن تأثیر مثبت و معناداری بر عملکرد مدیریت فرهنگی شهرداری تهران دارد. بیشترین تأثیر فعالیت سمن ها بر بعد مطالعات اجتماعی و فرهنگی و سپس آموزش شهروندی بوده است. کمترین تأثیر سمن ها نیز بر بعد برنامه ریزی فرهنگی بوده است. با توجه به نتایج، همکاری بهتر با دانشجویان و اساتید دانشگاهی به منظور چاپ کتب علمی اثربخش و کاربردی و تولید محتواهای فرهنگی در فضای مجازی و همکاری با اشخاص برجسته در رسانه های اجتماعی به مدیران و برنامه ریزان این عرصه پیشنهاد شد.