سید محمدحسین وحیدی

مفهوم سرمایه اجتماعی از جمله مفاهیم مشترکی است که در حوزه های گوناگون علوم اجتماعی، اقتصاد و اخیراً در حوزه علم مدیریت مطرح شده و ثابت گردیده است که یکی از ابعاد مهم هر توسعه ای، توجه به آن می باشد. از این رو سرمایه اجتماعی، یکی از مهم ترین شاخصه های رشد و توسعه هر جامعه ای به شمار می آید. مفهوم سرمایه اجتماعی در برگیرنده مفاهیمی همچون اعتماد، همکاری و همیاری میان اعضای یک گروه، سازمان یا یک جامعه است که نظام هدفمندی را شکل می دهند و آن ها را در جهت دستیابی به اهداف ارزشمند هدایت می کنند. آنچه سبب تشکیل سرمایه اجتماعی می شود می توان عواملی را دانست که سبب جمع شدن افراد در کنار یکدیگر می شود مانند اعتماد و... یکی از عوامل مهم آن از نظر فرهنگ دینی، دین و مذهب و اعتقادات است. نگرش اسلام به سرمایه اجتماعی، به عنوان سرمایه ای که بدون آن، پیمودن راه های توسعه و تکامل سازمان های فرهنگی و... ناهموار و دشوار شده و استفاده از دیگر سرمایه ها به طور بهینه انجام نخواهد شد، در مدیریت اسلامی به عنوان یک اصل اساسی برای نیل به توسعه پایدار قلمداد می شود تا با اتخاذ سیاست های لازم و ارائه راهکارهای مناسب در ارتباط با جامعه به تولید و توسعه سرمایه اجتماعی بیشتر نائل شوند. در این مقاله سعی بر آن است تا پس از بررسی تاریخچه و مبانی سرمایه اجتماعی، دیدگاه قرآن کریم نسبت به آن در حوزه مدیریت و در سه سطح فردی، گروهی و سازمانی ارائه و تبیین گردد.