مدلسازی رابطه علت و معلولی سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی (مطالعه موردی: ساکنین منطقه 2 شهر تهران)
منبع:
صیانت فرهنگی و سرمایه اجتماعی سال اول بهار ۱۴۰۰ شماره ۱
60 - 90
حوزه های تخصصی:
هدف اصلی این تحقیق بررسی رابطه میان سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی در میان خانواده های ساکن منطقه 2 شهر تهران است. برای فهم و پی بردن به رابطه سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی از روش تحقیق پیمایشی استفاده شده است. جامعه مورد بررسی ما در این تحقیق کلیه خانواده های منطقه 2 شهر تهران می باشد که تعداد آنان به 205883 نفر می رسد که بر اساس فرمول کوکران حجم نمونه 385 نفر می باشد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بوده که بعد از برآورد اعتبار و پایایی در بین پاسخگویان توزیع گردید. شاخص های مورد سنجش برای سنجش کیفیت زندگی عبارتند از وضعیت سلامت و تغذیه، کیفیت آموزش،گذران اوقات فراغت، کیفیت مادی، کیفیت محیطی، بهزیستی روانی. برای سنجش سرمایه اجتماعی نیز از شاخصهای اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی و ارتباطات (روابط و پیوندهای میان افراد) استفاده شده است. یافته ها بیانگر این است که بین تمام ابعاد متغیر سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی رابطه معنادار و مستقیمی وجود دارد. به این معنی که تغییرات در میزان سرمایه اجتماعی باعث ایجاد نوسان در متغیر وابسته (کیفیت زندگی) خواهد بود.