بیژن جوکار تنگ کرمی

هدف از این پژوهش ارائه الگوی عوامل مؤثر بر ارتقای تاب آوری کارکنان اقماری در شرکت پایانه های نفتی ایران بود. این پژوهش با استفاده از رویکرد کیفی و با روش تحلیل مضمون به شیوه استقرایی و نیاز محور انجام شد. مشارکت کنندگانِ این پژوهش کارکنان اقماری شرکت پایانه های نفتی ایران به تعداد 2000 نفر بودند. ابزار جمع آوری داده ها، مصاحبه نیمه ساختاریافته بود که پس از مصاحبه با 10 نفر به اشباع رسید. روایی محتوایی و اعتبار یابی الگوی تحقیق توسط متخصصان مورد تأیید قرار گرفت . یافته ها نشان داد که چهار عاملِ خانوادگی، فردی، اجتماعی و سازمانی بر تاب آوری کارکنان اقماری مؤثر است که از بین آن ها، عوامل فردی بیشترین و عوامل اجتماعی کمترین میزان تأثیرپذیری را داشتند. شناخت این عوامل توسط کارکنان اقماری و افزایش مهارت های موردنیاز برای مواجهه با آن می تواند بر ارتقا تاب آوری آنان مؤثر باشد.

هدف از این پژوهش ارائه الگویی به منظور ارزیابی عوامل موثر بر انگیزش کارکنان جهت شرکت در دوره های آموزشی ضمن خدمت در شرکت پایانه های نفتی ایران بوده است. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این تحقیق را کارکنان رسمی شرکت پایانه های نفتی ایران با تحصیلات دیپلم به بالا تشکیل داده است. جامعه آماری این تحقیق 1100 نفر بوده است که بر اساس جدول کرجسی و مورگان تعداد 285 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. روش نمونه گیری تصادفی ساده است. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بوده است. پایایی ابزار از طریق ضریب آلفای کرونباخ آن که 0/866 بود مورد تایید قرار گرفت. روایی آن از طریق انجام تحلیل عاملی و همچنین روایی صوری از طریق نظر اساتید خبره و همچنین کارشناسان خبره شرکت پایانه های نفتی مورد تایید قرار گرفت. به منظور آزمون فرضیه های ارائه شده ازآزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. یافته ها نشان داد عوامل آموزشی، عوامل سازمانی، انتظار و سودمندی درونی با انگیزه کارکنان جهت شرکت در دوره های آموزشی ضمن خدمت به طور مستقیم رابطه معنادار دارد و متغیر عوامل آموزشی قوی ترین پیش بین برای انگیزش کارکنان جهت شرکت در دوره های آموزشی ضمن خدمت می باشد. به مدیران و برنامه ریزان آموزشی شرکت پایانه های نفتی ایران پیشنهاد شد که برای بالا بردن انگیزه کارکنان باید بر عوامل آموزشی، سازمانی، انتظار و سودمندی درونی تمرکز داشته باشند