علی ساروی

آموزش توسعه پایدار از مهمترین شاخصه هایی است که امروزه برای نیل جوامع به توسعه پایدار، مورد توجه قرار گرفته است. با عنایت به این نکته که برنامه درسی جداگانه ای جهت آموزش توسعه پایدار در مدارس در نظر نگرفته شده است، می توان به آموزش توسعه پایدار از طریق سایر رشته های درسی امید داشت. یکی از این رشته ها، رشته درسی آموزش تاریخ می باشد که در پژوهش حاضر سعی شده است با روشی توصیفی-تحلیلی و با کاربست اسناد کتابخانه ای، کاربرد آن در آموزش مفهوم توسعه پایدار، تبیین گردد و نیز ویژگی های یک رشته درسی مطلوب آموزش تاریخ در جهت آموزش توسعه پایدار مشخص شوند. پس از بحث و بررسی، این نتیجه به دست آمد که آموزش تاریخ با کارکردهای انسان شناسی، امکان درک وضع موجود و امکان پیش بینی آینده را با کاربست قوانین تاریخی، در آموزش توسعه پایدار میسر می سازد. همچنین ویژگی های برنامه درسی مطلوب، پرداختن به آموزش تاریخ محلی، عدم غفلت از تاریخ نزدیک و تربیت معلمان تاریخ که آشنا به مفهوم توسعه پایدار باشند، می تواند اثربخشی آموزش تاریخ را در راستای آموزش توسعه پایدار، افزایش دهد