علی جلیلی شیشوانی

هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر،بررسی اثربخشی یادگیری سازگار با مغز بر کارکردهای روزانه حافظه و کمک طلبی تحصیلی دانش آموزان مبتلا به ناتوانی های یادگیری بود.روش پژوهش: اﻳﻦ پژوهش از ﻧﻮع نیمه آزمایشی مبتنی بر طرح پیش آزمون ﭘﺲآزﻣﻮن با گروه کنترل بود.جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان ابتدایی مبتلا به ناتوانی های یادگیری شهر همدان در سال تحصیلی 98-1397 بودند. نمونه آماری مشتمل بر 30 نفر بود که به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند (هر گروه 15 نفر). ابتدا از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد و سپس، گروه آزمایش در معرض هشت جلسه شصت دقیقه ای مداخله یادگیری سازگار با مغز قرار گرفت. بعد از اتمام جلسات آموزشی، از دو گروه پس آزمون گرفته شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های کارکردهای روزانه حافظه گیورتن، مجروس، لیجیون و کتل (2018)، پرسشنامه کمک طلبی تحصیلی ریان و پنتریچ (1997) و ناتوانی های یادگیری کلورادو ساخته ی ویلکات، بوادا، ریدل، چابیلداس، دفریس و پنینگتون (2011) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. یافته ها: بر اساس تحلیل کوواریانس مشخص شد که نمرات کارکردهای روزانه حافظه و کمک طلبی تحصیلی دانش آموزان مبتلا به ناتوانی های یادگیری پس از مداخله یادگیری سازگار با مغز در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری بهبود یافت (05/0>P). نتایج: یادگیری سازگار با مغز تأثیر بسزایی در کارکردهای روزانه حافظه و کمک طلبی تحصیلی دانش آموزان داشت و بر این اساس، به مربیان و متخصصان در حوزه ناتوانی های یادگیری پیشنهاد می شود که از این روش مداخله در جهت بهبود مشکلات دانش آموزان مبتلا ناتوانی های یادگیری بهره بگیرند.