فرانک مقدم

هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین نقش سبک زندگی و آشفتگی روانشناختی مرتبط با سرطان در ناتوانی کارکردی بیماران مبتلا به سرطان سینه بود. روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش بیماران مبتلا به سرطان سینه مراجعه کننده به بیمارستان شهدا تهران در محدوده زمانی اسفند 96 تا اردیبهشت ماه 97 بودند که از بین 127 زن مبتلا به سرطان سینه، بر اساس جدول مورگان نمونه ای به حجم 100 نفر به صورت در دسترس انتخاب و به سه پرسشنامه سبک زندگی، آشفتگی شناختی و خود ناتوان سازی پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون ضرایب همبستگی و رگرسیون ساده و چندگانه تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد عوامل مسئولیت پذیری در مورد سلامت، مدیریت استرس، حمایت بین فردی و آشفتگی روانشناختی با ناتوانی کارکردی رابطه معنادار دارند (05/0> p )؛ و بین آشفتگی روانشناختی با ناتوانی کارکردی رابطه مثبت معنادار وجود دارد (01/0> p ). همچنین سبک زندگی و آشفتگی روانشناختی به طور معناداری خرده مقیاس های ناتوانی کارکردی، را پیش بینی می کند و سبک زندگی و آشفتگی روانشناختی بیشترین همبستگی را با خلق منفی دارد. نتیجه گیری: با توجه به ضرایب کانونی استاندارد شده می توان گفت فردی که نمره بالایی در خرده مقیاس های سبک زندگی کسب نموده است دارای نمره پایین تر در خرده مقیاس های ناتوانی کارکردی، نسبت به سایر افراد می باشد. همچنین خرده مقیاس های سبک زندگی بیشترین همبستگی را با خلق منفی دارد.