صبا صالح زاده

هدف: هدف مطالعه حاضر تعیین رابطه ناگویی هیجانی و تیپ شخصیتی D با میانجی گری استرس، بر میزان فشار خون بیماران قلبی بود . روش: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی و جامعه آماری این پژوهش را بیماران قلبی مراجعه کننده به بیمارستان امام رضا (ع) مشهد در زمستان 1393 تشکیل دادند. نمونه گیری به روش در دسترس صورت گرفت و از بین 623 نفر مراجعه کننده به بیمارستان تعداد 200 نفر انتخاب و به پرسشنامه های استرس ادراک شده کوهن، کاماراک و مرملستاین (1983)، تیپ شخصیتی D و نسخه فارسی ناگویی هیجانی تورنتو بشارت (2007) پاسخ دادند. نتایج با مدل تحلیل مسیر و ضریب همبستگی تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد تیپ شخصیتی D و ناگویی هیجانی با میانجی گری استرس ادراک شده توانستند افزایش فشار خون را پیش بینی کنند. الگوی تحلیل مسیر مورد تائید قرار گرفت بر این اساس مسیر شخصیت D به فشار خون با ضریب استاندارد 24/0 و مسیر استرس به فشار خون با ضریب استاندارد 22/0 معنادار بود و مسیر شخصیت D به استرس با ضریب اثر 11/0 و مسیر ناگویی هیجانی به استرس با ضریب اثر 02/0 معنادار نبود باید توجه داشت که در این الگوی ساختاری شخصیت به استرس، ناگویی هیجانی به فشار خون و ناگویی هیجانی به استرس اثر علی ندارند و رابطه همبستگی است. نتیجه گیری: می توان نتیجه گیری کرد که مؤلفه های روان شناختی نظیر تیپ شخصیتی D و ناگویی هیجانی و استرس ادراک شده می توانند در افزایش بیماری های مزمن جسمی نظیر فشار خون و سایر بیماری های قلبی مؤثر باشند.