پیمان گرایی گراوند

این پژوهش با هدف بررسی نقش ساختار توانمندساز مدارس و جو روانشناختی محیط کار بر خوش بینی شغلی معلمان صورت گرفت. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه پژوهش شامل کلیه معلمان شهرستان کوهدشت (345 نفر) می باشد. نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران بالغ بر 185 نفر از معلمان (99 نفر معلم مرد و 86 نفر معلم زن) از طریق روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبتی انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت. پرسشنامه هایی که برای تحقیق حاضر مورد استفاده قرار گرفتند، پرسشنامه خوشبینی شغلی، پرسشنامه ساختار توانمندساز مدارس و پرسشنامه جو روانشناختی بود. بررسی پایایی از طریق آلفای کرونباخ صورت گرفت که میزان پایایی برای پرسشنامه ای ساختار توانمندساز مدارس ، جو روانشناختی محیط کار و خوش بینی شغلی به ترتیب 82/0، 77/0 و 78/0 به دست آمد. روایی نیز به روش روایی صوری و محتوایی از طریق نظرات متخصصین مورد تأیید قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش گام به گام استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین ساختار توانمندساز مدارس و جو روانشناختی محیط کار با خوش بینی شغلی معلمان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد که ضریب همبستگی چندگانه آن ها به ترتیب برابر با 51/0 و 78/0 به دست آمد. همچنین نتایج رگرسیون گام به گام نیز نشان داد ساختار توانمندساز مدارس و جو روانشناختی محیط کار نقش معناداری در پیش بینی خوش بینی شغلی معلمان ایفا می کند و ضریب تأثیر استاندارد آن ها به ترتیب برابر با (71/0=β) و (12/0=β) در سطح 05/0 P< دیده شد.

هدف از پژوهش حاضر فهم تجارب زیسته مدیران آموزشی از چالش ها و موانع توسعه صلاحیت های حرفه ای در مدیران دانشگاهی بود. این پژوهش کیفی با استفاده از روش پدیدارشناسی اجرا شد. روش گردآوری اطلاعات استفاده از مصاحبه های نیمه ساختارمند بود.بدین منظور داده ها با مصاحبه از 15 نفر از مدیران آموزش و پرورش، جمع آوری و به روش تحلیل مضمونی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.تحلیل حاصل از مصاحبه ها حاکی از چهار مضمون اصلی از جمله موانع فردی،اقتصادی،سازمانی،فرهنگی و اجتماعی و 35 زیرمضمون شامل بی انگیزگی، مشغله زیاد،بی نیازی از دانش علمی،انزوای علمی،مقاومت در برابر یادگیری،خودبرتربینی،رقابت بر سر منافع، بی اهمیت بودن پژوهش،کمبود بودجه،کمبود امکانات،مسائل اداری بودجه ریزی، مقرون به صرفه نبودن، اتلاف بودجه،عدم مشارکت اقتصادی مدیران ،نگاه اقتصادی زودبازده، عدم حمایت بخش خصوصی،تصمیم گیری های با تاکید بر نتایج کوتاه مدت، عدم حمایت ساختاری، مدیریت وقفه ای، نبود برنامه مدون،نظامند نبودن آموزش ها،عدم آشنایی با آموزش ها،ساختار متکی به فرد،یکسان بودن مشوق ها،ارزیابی غیر اصولی از آموزش ها،نبود رقابت،ساختار بوروکراتیک،بی تحرکی سازمانی، رخوت در محیط علمی، تفکر بسته علمی، محیط غیرمحرک،دانش ضعیف، روحیه رقابتی ناسالم،نداشتن علم مدیریت تعارض و آشنا نبودن مدیران با شیوه های همکاری بود.

هدف از پژوهش حاضر فهم تجارب زیسته معلمان از چالش های آموزش و تربیت شهروند دیجیتال در نظام آموزشی بود. این پژوهش کیفی با استفاده از روش پدیدارشناسی اجرا شد. روش گردآوری اطلاعات استفاده از مصاحبه های نیمه-ساختارمند بود. بدین منظور داده ها با مصاحبه از 17 نفر از معلمانی که تجربه زیسته ای در زمینه موردنظر را داشتند جمع آوری و به روش استرابرت و کارپنتر (2003) مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. تحلیل حاصل از مصاحبه ها حاکی از چهار مضمون اصلی ازجمله چالش های فرهنگی، چالش های اجتماعی، چالش های اقتصادی و ساختاری واداری بود و 13 زیر مضمون ازجمله بی تفاوتی به دانش آموزان، بی توجهی به زمینه، بی توجهی به زیرساخت ها، و بی توجهی به مسائل مالی بود. با توجه به نتایج پژوهش حاضر می توان گفت که اجرای مؤثر آموزش شهروند دیجیتال وابسته به رفع چالش های موجود در این زمینه است.