بررسی اثرات سرمایه ساختاری بر سرمایه رابطه ای با در نظر گرفتن عملکرد سازمانی و سرمایه انسانی در بانک صادرات استان چهارمحال و بختیاری
حوزه های تخصصی:
نقش و عملکرد نظام بانکی کشور به عنوان یکی از مهمترین بخش های اقتصادی جامعه در ارتباط با ارائه خدمات به مردم و مشتریان، مشارکت فعال افراد سازمان، جذب و هدایت منابع مالی در توسعه اجتماعی و اقتصادی کشور بر کسی پوشیده نیست. از سوی دیگر در دنیای رقابتی امروز، سازمان ها در هر محیطی که فعالیت نمایند، دائما نیازمند بهبود عملکرد بوده و باید تمام تلاش خود را جهت دستیابی به تعالی عملکرد به کار گیرند. پژوهش حاضربا هدف تعیین بررسی اثرات سرمایه ساختاری بر سرمایه رابطه ای با در نظر گرفتن عملکرد سازمانی و سرمایه انسانی در بانک صادرات استان چهارمحال و بختیاری به روش توصیفی از نوع همبستگی سال 1396 انجام شد. جامعه آماری این تحقیق شامل 600 نفر از کارکنان بانک صادرات استان چهارمحال و بختیاری هستند. به منظور برآورد حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد و با توجه به این فرمول تعداد حجم نمونه 200 نفر برآورد شد. در این پژوهش، از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه استاندارد سرمایه فکری بونتیس (1998) و عملکرد سازمانی اچیو ب بود. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 881/0 تعیین گردید که نشان دهنده پایایی مناسب ابزار اندازه گیری بود. نتایج پژوهش نشان داد تأثیر سرمایه انسانی کارکنان بر سرمایه ساختاری تأیید گردید؛ سرمایه انسانی کارکنان بر سرمایه رابطه ای کارکنان بیشتر از 96/1 می باشد، بنابراین ضریب اثر 574/0 در سطح اطمینان 95% معنادار بوده و تأثیر سرمایه انسانی کارکنان بر سرمایه رابطه ای تأیید گردید؛ تأثیر سرمایه انسانی کارکنان بر عملکرد شغلی کارکنان بیشتر از 96/1 می باشد، بنابراین ضریب اثر 578/0 در سطح اطمینان 95% معنادار بوده و تأثیر سرمایه رابطه ای با سرمایه ساختاری تأیید گردید و با توجه به اینکه این ضریب مثبت به دست آمده است، بنابراین می توان استنباط کرد افزایش سرمایه رابطه ای باعث افزایش سرمایه ساختاری می گردد.