خدامراد قانی دهکردی

هدف این پژوهش، بررسی نقش واسطه ای اعتماد به نفس بیش از حد مدیران ارشد بر میزان اثرگذاری ویژگی های شخصیتی آنها بر درماندگی مالی شرکت ها می باشد. نمونه آماری مورد مطالعه در این پژوهش 181 مدیر ارشد شرکت های تولیدی در بورس اوراق بهادار تهران در سال 1397 می باشد که با استفاده از پرسشنامه های: پنج عاملی نئو (مک کری و کاستا، 1987) ، اعتماد به نفس بیش از حد (روزنبرگ، 1989) و چک لیست طراحی شده درماندگی مالی و روش مدل سازی معادلات ساختاری، نرم افزار PLS مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد، ابعاد شخصیتی برون گرایی، تجربه پذیری و تطابق پذیری به ترتیب با ضریب مسیر غیرمستقیم23/0، 073/0 و 10/0 از طریق متغیر واسطه ای اعتماد به نفس بیش از حد تاثیر مثبت بر درماندگی مالی شرکت ها داشتند، اما ویژگی های شخصیتی وظیفه شناسی و روان رنجوری از طریق متغیر واسطه ای اعتماد به نفس بیش ازحد تاثیری بر درماندگی مالی نداشتند. متغیر اعتماد به نفس بیش از حد با تاثیر مثبت بر درماندگی مالی، بیش از 45 درصد از تغییرات متغیر درماندگی مالی را به طور مستقیم تبیین می کند.