زهرا رویانی

اهداف: شیوع ویروس کرونا و پیامدهای روانی اجتماعی مرتبط با سلامت یکی از مهم ترین وقایع اجتماعی بشر در قرن ۲۱ است. پرستاران به دلیل تماس نزدیک با بیماران کووید 19در برابر عفونت آسیب پذیر بوده و بنابراین با پیامدهای روان شناختی شدیدی روبه رو هستند. این مطالعه با هدف تعیین همبستگی بین اضطراب کرونا و رفتار های مراقبتی پرستاران شاغل در بیمارستان های ارجاعی کرونا انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک پژوهش مقطعی از نوع توصیفی همبستگی است. نمونه گیری به شیوه سرشماری انجام شد. درمجموع ۱۶۶ پرستار از دو بیمارستان ارجاعی کرونا در شهر کرمان وارد مطالعه شدند. سه پرسش نامه اطلاعات جمعیت شناختی، اضطراب بیماری کرونا و پرسش نامه رفتارهای مراقبتی برای جمع آوری داده ها مورد استفاده قرار گرفت. آنالیز داده ها به کمک نرم افزار SPSS نسخه ۱۸ با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. یافته ها: نمره کلی اضطراب کرونا در پرستاران مورد مطالعه ۹/۸۰±۲۱/۳۹ و نمره کلی رفتار مراقبتی آن ها ۴/۲±۱۰۹/۷ با طیف ۹۴ تا ۱۱۸ بود. ضریب همبستگی اسپیرمن نشان داد بین اضطراب کرونا با رفتار مراقبتی در پرستاران همبستگی معنی داری وجود ندارد (۰/۰۵ نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد پرستاران شاغل در بخش های کرونا از اضطراب متوسط رنج می برند و میزان رفتارهای مراقبتی ارائه شده توسط پرستاران، در حد مطلوب است. پیشنهاد می شود در زمان شیوع بیماری های نوظهور و همه گیر، جهت کاهش اضطراب پرسنل پرستاری، آموزش راهبردهای مقابله با اضطراب و مهارت های تاب آوری و حل مسئله بیش از پیش مورد توجه مدیران قرار گیرد.