مهسا راحلی نمین

اشتیاق شغلی یکی از موضوعات مهم در حیطه کنترل شغلی و تعهد سازمانی است و عامل بسیار مؤثر در خودکنترلی فردی، رفتارهای نوآورانه و دگرگون سازی شغلی است. از سوی دیگر گزارش های تحقیقی حاکی از تحلیل اشتیاق شغلی و شیوع اخلاق مخرب و فرسودگی شغلی در سازمان های ایران است. این امر لزوم توجه بیش ازپیش به موضوع اشتیاق شغلی را نشان می دهد در این راستا محققان در این پژوهش درصدد طراحی مدلی متشکل از عوامل مؤثر بر اشتیاق شغلی و کشف روابط ساختاری میان آن عوامل با استفاده از روش معادلات ساختاری می باشند. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی می باشد برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های فرهنگ سازمانی رابینز(1998)،اشتیاق شغلی سالانوا و شوفلی(2004) و اخلاق حرفه ای کادوزیر(2002) استفاده شد. برای تحلیل یافته ها از تحلیل عاملی تاییدی و مدل سازی معادلات ساختاری استفاده گردید. بر این اساس 190 نفر از کارکنان غیر هیئت علمی(ستادی) از میان 392 نفر با استفاده از جدول نمونه کرجسی مورگان و روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. یافته های بخش ساختاری مدل نشان می دهد که فرهنگ سازمانی مطلوب و قوی می تواند به صورت مستقیم و غیرمستقیم عاملی مؤثر و قدرتمندی در بالا بردن اخلاق حرفه ای و اشتیاق شغلی کارکنان باشد.