نسترن آقاحسینی

محیط خانواده اولین و بادوام ترین عاملی است که روی رشد شخصیت و انگیزه پیشرفت و حرمت خود کودکان تأثیر می گذارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش سبک های فرزندپروری والدین بر انگیزه پیشرفت و حرمت خود کودکان 10 تا 12 سال انجام گرفت. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل همه دانش آموزان دختر و پسر 10 تا 12 ساله منطقه 4 شهر تهران و نیز والدین (پدر و مادر) آن دانش آموزان بود. در این پژوهش از روش نمونه گیری خوشه ای ساده استفاده شد. بدین صورت که از بین همه دبستان های دوره اول منطقه 4 تهران، به صورت خوشه ای 2 مدرسه (مدرسه احسان و صبا) انتخاب و تعداد 30 نفر (15 نفر آزمایش و 15 نفر کنترل) به صورت تصادفی در گروه های آزمایش و گروه کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش مداخله آموزشی را طی سه ماه در 10 جلسه 90 دقیقه ای دریافت نمودند. پرسشنامه های مورداستفاده در این پژوهش شامل مقیاس های حرمت خود پپ و همکاران (1989) و انگیزه پیشرفت هرمنس (۱۹۷۷) بود. داده ها به شیوه تحلیل کوواریانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد تأثیر مداخله سبک های فرزندپروری والدین بر حرمت خود با اندازه اثر (78/0) بیش از انگیزه پیشرفت با اندازه اثر (56/0) بود. پس، آموزش سبک های فرزندپروری والدین بر انگیزه پیشرفت و حرمت خود کودکان 10 تا 12 سال به صورت هم زمان تأثیر معنی داری وجود دارد.