مریم توتک

مقدمه: انعطاف پذیری شناختی به عنوان توانمندی فرد در برقراری تعادل زیستی و روانی در شرایط خطرناک است و با افزایش سن کاهش می یابد. تمریناتی که بتواند انعطاف پذیری شناختی را بهبود ببخشند از اهمیت زیادی برخوردارند. هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی یک دوره تمرینات ورزش مغزی بر انعطاف پذیری شناختی مردان سالمند بود. روش کار: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون _ پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه سالمندان مرد عضو کانون بازنشستگان شرکت نیشکر شهر شوش در سال 1397 بودند که از میان آنان 30 شرکت کننده به صورت تصادفی و در دسترس انتخاب و در دو آزمایش و کنترل قرار گرفتند ( هر گروه 15 نفر ). گروه آزمایش طی هشت هفته، هفته ای دو جلسه 30 دقیقه ای به اجرای تمرینات ورزش مغزی پرداختند. از آزمون دسته بندی کارت ویسکانسین را برای ارزیابی انعطاف پذیری شناختی استفاده شد. داده ها به وسیله آزمون تحلیل کوواریانس یک راهه در سطح معناداری (05/0 ≥ P ) به کمک نرم افزار SPSS-2 5 تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان دهنده وجود تفاوت معنادار بین گروه آزمایش و کنترل انعطاف پذیری شناختی بود (01/0 > P ). با توجه به مقادیر میانگین گروه ها مشخص شد که گروه آزمایش دارای انعطاف پذیری شناختی بهتری نسبت به گروه کنترل بود. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که یک دوره تمرینات ورزش مغزی موجب افزایش انعطاف پذیری شناختی سالمندان می شود. بنابراین به مربیان و شاغلین در حوزه سالمندان پیشنهاد می شود برای بهبود انعطاف پذیری از این روش جدید تمرینی استفاده شود.