سروش شاه حسینی

سندروم درد کشککی رانی بیش از 50 درصد آسیب های ناشی از استفاده بیش ازحد را شامل می شود، لذا هدف از تحقیق حاضر مقایسه فعالیت عضله پهن داخلی در افراد مبتلا به سندروم درد کشککی رانی پس از یک دوره تمرین های قدرتی انعطاف پذیری با و بدون تمرین های بازخورد الکتروفیزیولوژیک بود. در این تحقیق نیمه آزمایشگاهی، 30 نفر به عنوان آزمودنی به سه گروه کنترل، درمانی و درمانی به همراه بازخورد الکتروفیزیولوژیک تقسیم شدند. ابتدا فعالیت عضله پهن داخلی توسط دستگاه الکترومایوگرافی ثبت و سپس بعد از اعمال مداخله تمرینی به هر یک از گروه ها، پس آزمون گرفته شد. از آزمون تحلیل واریانس یک راهه برای مقایسه فعالیت عضله پهن داخلی بین گروه ها استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که اختلاف معنی داری بین گروه ها در متغیر فعالیت عضله پهن داخلی وجود داشت (0/05 > P ). نتایج آزمون تعقیبی توکی برای مقایسه درون گروهی نشان داد که اختلاف معنی داری بین گروه کنترل با گروه تمرین درمانی (0/024= P )، گروه کنترل با گروه تمرین درمانی به همراه بازخورد الکتروفیزیولوژیک (0/028= P ) و گروه تمرین درمانی با گروه تمرین درمانی به همراه بازخورد الکتروفیزیولوژیک (0/001 > P ) وجود داشت. با توجه به این نتایج، تمرین های درمانی به همراه بازخورد الکتروفیزیولوژیک نسبت به تمرین درمانی تأثیر بیشتری بر فعالیت عضله پهن داخلی در افراد دارای سندروم درد کشککی رانی دارد.