کامران حکمت

هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین اثر بخشی آموزش"مدیریت مهارت ودانش رفتار" بر خودکنترلی دستگیر شدگان جرایم اخلاقی بود.جامعه آماری شامل تعداد 150 تن از دختران و زنانی بود که در ظرف زمانی فروردین ماه۱۳۹۷ تا پایان خرداد ماه۱۳۹۷توسط پلیس به مرجع قضایی معرفی و بدون تشکیل پرونده برای حضور درکلاس های مورد نظر هدایت شده و شامل آموزش های فوق گردیده اند که از این میان یک کلاس به تعداد۲۰ نفر مرکب از دختران و بانوانی که می بایست دراین طرح حضور پیداکنند به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب و در گروه آزمایش قرار گرفتند همچنین یک کلاس۲۰ نفره نیز از این افراد، توام با ثبت نام اولیه بدون ارایه آموزش های مذکور به صورت نمونه گیری داوطلبانه در گروه گواه قرار گرفتند، ابزار سنجش مقیاس خود کنترلی (تانگی ، ۲۰۰۴ ) بود، این طرح پژوهشی شبه آزمایشی بود، در این راستا برای دوگروه دریک مرحله پیش آزمون انجام وبرنامه آموزشی"مدیریت دانش رفتار"دریک دوره زمانی یک هفته ای به مدت۸ ساعت به گروه آزمایش ارایه گردید، پس از پایان دوره ودرمرحله بعدپس آزمون برای هر دو گروه انجام شد. برای برای تحلیل داده ها آز آزمون آماری تحلیل چند متغیره (ANCOVA) استفاده شد، نتایج این مطالعه نشان داد که آموزش مدیریت مهارت و دانش رفتار در خودکنترلی دستگیر شدگان جرایم اخلاقی مؤثر و میزان تأثیر آن ۳۰/۰ بوده است؛ یعنی ۳۰ درصد واریانس نمره های خودکنترلی دستگیر شدگان جرایم اخلاقی، ناشی از عضویت گروهی (تاثیر متغیر مستقل) است.