محمداسماعیل مولایی

در این تحقیق عوامل مؤثر بر مدیریت سود واقعی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بررسی شده است. این مطالعه بر اساس طرح تحقیق نیمه تجربی انجام شده است و برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آماری مدل رگرسیون لجستیک، ضریب همبستگی، کای دو و همچنین مقایسه میانگین ها استفاده شده است. بر اساس نتایج تحقیق در سطح معناداری پنج درصد، عواملی مانند تغییر در عملکرد شرکت و پیش بینی رشد سودهای آینده شرکت با مدیریت سود واقعی رابطه مستقیم دارد؛ اما بین مدیریت سود واقعی و پارامترهایی نظیر اندازه شرکت و ساختار مالکیت آن، رابطه معنی داری وجود ندارد.

تاثیر گزارشگری مالی با کیفیت بر تصمیم گیری مدیران مساله ای است که محققان توجه خاصی به آن مبذول داشته اند. حسابداری یک سیستم اطلاعاتی است و مدیران باید جهت تصمیم گیری بهتر، اطلاعات مناسب و با کیفیت را از تمام کانالهای رسمی و غیر رسمی به دست آورند. کیفیت اطلاعات اثر مستقیمی بر عدم تقارن اطلاعاتی دارد و از این طریق نقش مهمی را در تعیین هزینه سرمایه ایفا می کند. افزایش کیفیت گزارشگری مالی باعث کیفیت تصمیم گیران و در نهایت افزایش بهره وری تولید و محصولات شرکتها خواهد شد. این تحقیق در پی انست که تاثیر گزارشگری مناسب و با کیفیت را بر بهبود تصمیم گیری مدیران بسنجد و سئوال تحقیق در این نوشتار این خواهد بود که کیفیت گزارشگری در تصمیم گیری مدیران در شرکتها چه تاثیری دارد؟ راههای افزایش کیفیت گزارشگری چه می باشد؟

در دنیای تجاری امروز، چابکی سازمانی به عنوان ویژگی اساسی برای رقابتی بودن یک سازمان قلمداد می شود. علی رغم اینکه تاکنون مطالعات زیادی در حوزه چابکی صورت گرفته، غالب آنها بر تولید چابک متمرکز بوده و سایر جنبه ها و ابعاد سازمان را مورد توجه قرار نداده اند. یکی از اساسی ترین اشتباهات، نادیده گرفتن نقش برجسته نیروی انسانی در ارتقاء چابکی است. به گونه ای که فقدان نیروی انسانی چابک به عنوان یکی از عمده ترین دلایل شکست سازمان ها در همگام بودن با تغییرات بازار و فناوری شناسایی شده است. این پژوهش بر آن است تا چابک سازی سازمان ها را با درنظرگرفتن کلیه ابعاد آن خصوصاً نیروی انسانی، مجدداً مورد بررسی قرار دهد. مطالعه حاضر در گام نخست به بررسی عمده تحقیقات معتبر گذشته جهت فراهم آوردن مفهومی مشخص از چابکی سازمانی، توانمندی ها و توانمندسازهای مربوط به آن پرداخته است. در گام دوم با تمرکز ویژه بر نیروی انسانی چابک، غالب تحقیقات مربوط به حوزه انعطاف سازمانی و انطباق پذیری نیروی انسانی مورد واکاوی قرار گرفته اند تا ایده ها، شاخص ها و مولفه هایی که قابلیت تعمیم به پارادیم چابکی در ارتقای سطح چابکی نیروی انسانی را دارند، به صورت یکپارچه طبقه بندی و در قالب چارچوب جامع سازمان چابک ارایه شوند.