حامد صوفی

در دنیای تجاری امروز، چابکی سازمانی به عنوان ویژگی اساسی برای رقابتی بودن یک سازمان قلمداد می شود. علی رغم اینکه تاکنون مطالعات زیادی در حوزه چابکی صورت گرفته، غالب آنها بر تولید چابک متمرکز بوده و سایر جنبه ها و ابعاد سازمان را مورد توجه قرار نداده اند. یکی از اساسی ترین اشتباهات، نادیده گرفتن نقش برجسته نیروی انسانی در ارتقاء چابکی است. به گونه ای که فقدان نیروی انسانی چابک به عنوان یکی از عمده ترین دلایل شکست سازمان ها در همگام بودن با تغییرات بازار و فناوری شناسایی شده است. این پژوهش بر آن است تا چابک سازی سازمان ها را با درنظرگرفتن کلیه ابعاد آن خصوصاً نیروی انسانی، مجدداً مورد بررسی قرار دهد. مطالعه حاضر در گام نخست به بررسی عمده تحقیقات معتبر گذشته جهت فراهم آوردن مفهومی مشخص از چابکی سازمانی، توانمندی ها و توانمندسازهای مربوط به آن پرداخته است. در گام دوم با تمرکز ویژه بر نیروی انسانی چابک، غالب تحقیقات مربوط به حوزه انعطاف سازمانی و انطباق پذیری نیروی انسانی مورد واکاوی قرار گرفته اند تا ایده ها، شاخص ها و مولفه هایی که قابلیت تعمیم به پارادیم چابکی در ارتقای سطح چابکی نیروی انسانی را دارند، به صورت یکپارچه طبقه بندی و در قالب چارچوب جامع سازمان چابک ارایه شوند.